Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 września 2020 r., sygn. I SA/Gd 1953/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Elżbieta Rischka, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 30 września 2020 r. sprawy ze skargi B.B. na postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 września 2019 r. nr [....] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w przedmiocie wydania indywidualnej interpretacji 1. uchyla zaskarżone postanowienie ora poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 czerwca 2019 r. nr [...] 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 200,-zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

I SA/Gd 1953/19

Uzasadnienie

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej postanowieniem z dnia 9 września 2019 r., na podstawie art. 13 § 2a, art. 221, art. 233 § 1 pkt 1 i art. 239 w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), dalej jako "O.p.", po rozpatrzeniu zażalenia B.B. Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym (...) (dalej -Skarżący, Wnioskodawca ), utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia 26 czerwca 2019 r. odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie wniosku, który wpłynął w dniu 22 maja 2019 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o komornikach sądowych. Przedmiotowe postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym.

We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej skarżący przedstawił następujący stan faktyczny.

Do dnia 31 grudnia 2018 r. opłaty egzekucyjne były pobierane na podstawie przepisów z ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji. W świetle przepisów tej ustawy pobrane i ściągnięte przez komornika sądowego opłaty stanowiły jego własność.

Dnia 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych. Na jej mocy istotnej zmianie uległ charakter prawny opłat egzekucyjnych. W myśl art. 149 ust 1 tej ustawy opłata egzekucyjna stanowi niepodatkową należność budżetową o charakterze publicznoprawnym pobieraną za czynności, o których mowa w art. 3 ust 3 pkt 1 i 2, na zasadach określonych w ustawie z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych. W myśl ust. 2 tego artykułu uzyskane opłaty egzekucyjne po potrąceniu wynagrodzenia prowizyjnego stanowią dochód budżetu państwa i podlegają przekazaniu na rachunek o którym mowa w art. 196 ust 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, urzędu skarbowego właściwego ze względu na siedzibę kancelarii w terminie do 5 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu w którym zostały uzyskane. W świetle tych przepisów od dnia 1 stycznia 2019 r. opłaty egzekucyjne stanowią daninę publiczną, która staje się dochodem państwa. Natomiast komornik otrzymuje od państwa stosowne wynagrodzenie za wykonywane czynności.