Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 września 2020 r., sygn. I SA/Bk 255/20

Administracyjne postępowanie; Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Dariusz Marian Zalewski (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia WSA Jacek Pruszyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 9 września 2020 r. sprawy ze skargi W. Ł. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w W. z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nieopłaconych należności z tytułu składek oddala skargę

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. W dniu [...] sierpnia 2019 r. W. Ł. (dalej powoływany również jako "skarżący" lub "strona") zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych I Oddział w Ł. z prośbą o umorzenie należności z tytułu nieopłaconych składek.

W uzasadnieniu wniosku powołał się na trudną sytuację zdrowotną. Poinformował, że [...] lutego 2019 r. uległ wypadkowi, w wyniku którego doznał otwartego złamania kości piszczelowej i strzałkowej goleni lewej nogi. Oznajmił, że nie posiada wystarczających środków finansowych ani oszczędności. Podkreślił, że pozostaje pod opieką dzieci. Skarżący zaznaczył również, że uzyskiwał dochód z prac dorywczych i korzystał z pomocy finansowej matki.

2. ZUS I Oddział w Ł. decyzją z dnia [...] października 2019 r., nr [...] odmówił skarżącemu umorzenia należności z tytułu składek za osobę prowadzącą działalność będącą jednocześnie płatnikiem tych składek w łącznej kwocie 89.998,25 zł, ponieważ: (-) nie wystąpiła w sposób bezsporny żadna z przesłanek uzasadniających uznanie należności za całkowicie nieściągalne w myśl zapisu art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 300, dalej: "u.s.u.s."); (-) skarżący nie wykazał, zgodnie z zapisem art. 28 ust. 3a u.s.u.s., że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną spłata należności wiązałaby się z brakiem możliwości zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych gospodarstwa domowego strony; (-) skarżący nie wykazał, że powstanie zadłużenia było następstwem szczególnych zdarzeń; (-) skarżący nie wykazał, że stan zdrowotny lub konieczność sprawowania opieki nad przewlekle chorym członkiem rodziny, pozbawiły go możliwości uzyskiwania dochodu umożliwiającego opłacenie należności.