Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 sierpnia 2020 r., sygn. III SA/Wr 418/19

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Magdalena Jankowska- Szostak(sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Sędzia WSA Anetta Chołuj, Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant Katarzyna Kiermacka, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. we W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

W wyniku kontroli przeprowadzonej w dniu [...] lutego 2019 r. w siedzibie przedsiębiorcy A sp. z o.o. we Wrocławiu D. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w dniu [...] kwietnia 2019 roku wydał decyzję administracyjną o numerze [...], którą nałożył na wymienionego przedsiębiorcę transportowego karę pieniężną w wysokości 15 000 złotych. Organ działał w oparciu o art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 roku o transporcie drogowym (Dz. U. z 2019 r. poz. 58, z późn. zm.), zgodnie z ustaleniami zawartymi w protokole przeprowadzonej kontroli. W treści uzasadnienia Organ wskazał na szereg stwierdzonych uchybień polegających m.in. na:

- skróceniu wymaganego skróconego okresu odpoczynku dziennego załogi pojazdu,

- skróceniu wymaganego skróconego okresu odpoczynku tygodniowego,

- przekroczeniu dziennego czasu prowadzenia pojazdu powyżej 10 godzin w sytuacji, gdy jego wydłużenie w danym tygodniu było dozwolone,

- skróceniu wymaganego regularnego okresu odpoczynku dziennego,

- przekroczeniu dziennego czasu prowadzenia pojazdu powyżej 9 godzin w sytuacji, gdy kierowca dwukrotnie w danym tygodniu wydłużył jazdę dzienną do 10 godzin,

- przekroczeniu maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy,

- niespełnieniu wymogu dzielonego dziennego okresu odpoczynku.

Podczas kontroli nie okazano dokumentu (wykresówki, wydruku, karty dziennej) uzasadniających odstąpienie od przestrzegania norm czasu prowadzenia pojazdu, wymaganych przerw lub odpoczynków. W treści uzasadnienia decyzji wskazano także na kolejne uchybienie, polegające na nieudostępnieniu podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówek oraz pobranych i przechowywanych danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego - za każdy dzień w odniesieniu do każdego kierowcy. Jednocześnie organ I instancji stwierdził, że brak w sprawie podstaw do zwolnienia przedsiębiorcy z odpowiedzialności wymienione naruszenia. Organ wskazał mianowicie, że zgodnie z art. 12 unijnego rozporządzenia 561/2006 - pod warunkiem, że nie zagraża to bezpieczeństwu drogowemu oraz umożliwia osiągnięcie przez pojazd odpowiedniego miejsca postoju - kierowca może odstąpić od przepisów art. 6 - 9 rozporządzenia w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu lub ładunku. Kierowca ma jednak wskazać powody takiego odstępstwa odręcznie na wykresówce urządzenia rejestrującego lub na wydruku z urządzenia rejestrującego, albo na planie pracy - najpóźniej po przybyciu do miejsca pozwalającego na postój. Strona zaś nie przedstawiła wydruków na potwierdzenie zaistniałych naruszeń, co uniemożliwia ich wytłumaczenie zgodnie z obowiązującymi przepisami (k. 13 uzasadnienia). Organ nie znalazł także podstaw do zastosowania art. 92b i 92c ustawy o transporcie drogowym, których zastosowanie pozwoliłoby przedsiębiorcy na uniknięcie odpowiedzialności. Podkreślił on mianowicie, że stosowanie art. 92c powołanej ustawy wymaga zaistnienia zdarzeń nieoczekiwanych i nadzwyczajnych, a nie wynikających z braku właściwej organizacji pracy przedsiębiorstwa transportowego lub niewłaściwego doboru pracowników (k. 14 uzasadnienia). Co do braku podstaw do zastosowania art. 92b organ stwierdził, że w zakresie jego zastosowania nie mieszczą się przypadki związane z niewłaściwym użytkowaniem tachografu, wszelkimi ingerencjami w jego działanie, w tym również polegające na niezarejestrowaniu za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi. Organ stwierdził ponadto, że bez zastosowania realnego, bieżącego nadzoru nad wykonywaniem przewozów w sytuacji, gdy zdarzały się już podobne naruszenia nie sposób wykazać, że podmiot wykonujący przewozy nie miał wpływu na ich powstanie, a naruszenia te nastąpiły na skutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie był w stanie przewidzieć (k. 16 uzasadnienia).