Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 sierpnia 2020 r., sygn. II SA/Ol 305/20

Pomoc społeczna

Dnia 13 sierpnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Bogusław Jażdżyk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 sierpnia 2020 roku sprawy ze skargi I. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z "[...]" r, nr "[...]" Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania I. B. (dalej jako: "skarżąca"), utrzymało w mocy decyzję z "[...]" r. wydaną z upoważnienia Burmistrza przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, zobowiązującą skarżącą do ponoszenia odpłatności za pobyt babci - J. M. (dalej jako: "beneficjentka") w Domu Pomocy Społecznej (dalej jako: "DPS") w wysokości 1.102,39 zł miesięcznie, począwszy od 9 października 2019 r., z zastrzeżeniem, że opłata za październik 2019 r. wynosi 817,90 zł.

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że beneficjentka przebywa w DPS od 24 czerwca 2019 r. na podstawie decyzji z "[...]" r. Decyzją z "[...]" r. ustalono odpłatność mieszkanki w wysokości 70% dochodu w kwocie 1.179,58 zł począwszy od 1 sierpnia 2019 r. Średniomiesięczny koszt utrzymania mieszkańca w DPS na mocy zarządzenia Starosty z dnia 12 lutego 2019 r. wynosi 3.740 zł. Ustalono krąg osób zobowiązanych do ponoszenia odpłatności za pobyt beneficjentki w DPS: dwoje dzieci i siedmioro wnucząt. Kolegium wskazało, że organ I instancji ustalił ich sytuację dochodową i wydał decyzje, ustalając ich odpłatność lub jej brak. Zaznaczono, że niniejsza decyzja dotyczy tylko zobowiązania skarżącej. Przytoczono treść art. 61 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1507, dalej jako: "u.p.s.") Kolegium wskazało, że przepis ten określa odpowiedzialność finansową członków rodziny za pobyt osoby bliskiej w domu pomocy społecznej według kolejności ustalonej w tym przepisie. Jeżeli osoba umieszczona w domu pomocy społecznej nie jest w stanie ponieść kosztów pobytu w placówce, obowiązek wnoszenia opłat spoczywa na małżonku, w dalszej kolejności na zstępnych, następnie na wstępnych, a na końcu na gminie, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej. Podniesiono, że obowiązek wnoszenia opłaty musi być skonkretyzowany i zindywidualizowany w stosunku do każdej z osób, które miałyby takie opłaty ponosić. Co do zasady konkretyzacja taka powinna nastąpić w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 59 ust. 1 u.p.s. Kwestia ta nie jest pozostawiona uznaniu i dobrej woli zstępnego. Przepis art. 61 ust. 2 pkt 2 lit. b u.p.s. uzależnia wysokość opłaty od dochodów, nie zaś od ponoszonych wydatków czy rzeczywistych możliwości finansowych osoby zobowiązanej. Reasumując Kolegium uznało, że organ I instancji w sposób prawidłowy ustalił dochód skarżącej i członków jej rodziny, wyliczając różnicę pomiędzy dochodem na osobę w rodzinie a 300% kryterium, o którym mowa w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy. Ustalono, że dochód w miesiącu maju 2019 r. z tytułu wynagrodzenia za pracę skarżącej wyniósł brutto 6368,60 zł (netto 5425,43 zł), zaś jej męża - 6662,40 zł brutto (netto 5630,38 zł). W skład rodziny wchodzi jeszcze dwoje dzieci, zatem ustawowe kryterium dochodowe 300% dla członka rodziny wynosi 1584 zł. Z sumy dochodów i podzielenia jej na 4 członków rodziny otrzymano kwotę 2763,95 zł, co przekracza wskazane wyżej kryterium o kwotę 1179,95 zł. Zatem ustalona kwota odpłatności w wysokości 1102,39 zł miesięcznie nie przekracza tej różnicy.