Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 sierpnia 2020 r., sygn. I SA/Lu 69/20

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz NSA Danuta Małysz Protokolant specjalista Julita Kula po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej na rzecz K. K. kwotę [...]([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej uchylił w całości decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z [...] r. oraz decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w [...] z [...] r. i orzekł o wysokości zobowiązania K. K. (skarżący, podatnik) w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego [...] [...], nr nadwozia [...], rok produkcji [...], pojemność silnika [...] cm3 w wysokości [...] zł.

Z akt sprawy oraz treści zaskarżonej decyzji wynika, że podatnik 30 listopada 2010 r. złożył w Oddziale Celnym w L. deklarację uproszczoną w związku z nabyciem wewnątrzwspólnotowym opisanego samochodu. Wskazał podstawę opodatkowania [...] zł, stawkę podatku 18,6% oraz kwotę do zapłaty [...] zł. Wezwany do zmiany wysokości podstawy opodatkowania lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie jej wysokości w kwocie znacznie odbiegającej od średniej wartości rynkowej, nie wyraził zgody na zmianę podstawy opodatkowania i nie wskazał przyczyn uzasadniających różnicę pomiędzy ceną zakupu, a średnią wartością rynkową pojazdu. W związku z tym, decyzją z [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w [...] określił podatnikowi zobowiązanie w podatku akcyzowym w kwocie [...]zł. Decyzja ta stała się ostateczna.

W dniu 4 grudnia 2012 r. skarżący wniósł o wznowienie postępowania, wskazując, że wyszły na jaw istotne dla sprawy okoliczności faktyczne oraz nowe dowody, nieznane organowi, który wydał decyzję ostateczną. Wyjaśniał, że nie mógł z tych dowodów (faktur i dokumentów odnoszących się do kosztów naprawy), skorzystać wcześniej, ponieważ część z nich była w dyspozycji innych osób, a część zagubiono lub utracono w inny sposób. Zaznaczył jednocześnie, że naprawa miała skomplikowany charakter, gdyż uszkodzone były części elektroniczne, dodatkowo występowały problemy z oprogramowaniem. Finalnie pojazd nadal nie jest w pełni sprawny technicznie, a koszty związane z jego naprawą nadal są ponoszone.