Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 sierpnia 2020 r., sygn. I SA/Gl 552/20

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk, Sędzia WSA Beata Machcińska (spr.), Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 sierpnia 2020 r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez K.T. (dalej: "skarżąca") jest decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej również zamiennie: "organ" lub "ZUS") wydana w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. W dniu 23 września 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wpłynął wniosek skarżącej o umorzenie całości zadłużenia z tytułu składek, które powstały w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez skarżącą pod firmą A w przedmiocie organizacji przyjęć, oprawy florystycznej i animacji dla dzieci. Skarżąca wskazała, że rozpoczęcie tej działalności w kwietniu 2018 r. stanowiło realizację jej marzeń i wieloletnich planów i wiązało się z zainwestowaniem wszystkich zgromadzonych oszczędności. Zaznaczyła również, że nieznajomość zagadnień urzędowych skutkowała powierzeniem przez nią prowadzenia księgowości zewnętrznemu podmiotowi oraz udzieleniem pełnomocnictwa R.M. (jej byłemu partnerowi i ojcu jej niespełna kilkumiesięcznego dziecka), który w przeszłości prowadził własną działalność gospodarczą i zaoferował swą pomoc, a nawet zobowiązał się do opłacania całości składek skarżącej po tym, jak zaczął lepiej zarabiać. Skarżąca wyjaśniła, że R.M. darzyła zaufaniem i w związku z tym to jemu pozostawiła prowadzenie spraw urzędowo-księgowych, a sama zajęła się rozwojem przedsiębiorstwa, kontaktowaniem się z klientami oraz świadczeniem dla nich usług. Niestety nie miała świadomości, że była oszukiwana, a jej były partner nie tylko nie wywiązywał się ze złożonych obietnic, lecz dodatkowo okłamywał ją, podszywając się pod pracowników biura księgowego i tłumacząc wszelkie niepokojące pisma urzędowe błędami rachunkowymi. Ponadto - jak się później okazało - zabronił pracownikom biura bezpośredniego kontaktu ze skarżącą, uzasadniając to złym stanem jej zdrowia i powołując się na otrzymane od niej pełnomocnictwo. Co więcej, w błąd wprowadzał również rodzinę skarżącej i jej znajomych, którzy wskutek jego zapewnień pozostawali w przeświadczeniu, że to on opłaca składki skarżącej, utrzymuje ją i ich małoletnie dziecko, jak również finansuje jego wyprawkę.