Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. II SA/Wr 26/20

Dnia 23 lipca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Olga Białek Sędzia WSA Alicja Palus Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) Protokolant: specjalista Marta Klimczak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 lipca 2020 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we [...] z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie nakazu usunięcia odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich magazynowania i składowania oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] IX 2019 r. ([...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze we [...] (dalej jako "SKO"), po rozpatrzeniu odwołania [...] (dalej jako "skarżąca"), utrzymało w mocy decyzję Prezydenta [...] z [...] II 2019 r. ([...]), nakazującą skarżącej usunięcie odpadów z miejsca nieprzeznaczonego do ich magazynowania lub składowania, tj. z terenu nieruchomości położonej przy ul. [...] we [...], działka nr [...], [...], obręb [..].

W ocenie SKO organ I instancji dokonał wyczerpujących i prawidłowych ustaleń faktycznych oraz trafnie zastosował przepisy prawa wskazując na konieczność zastosowania w sprawie art. 26 ust. 2 ustawy z 14 XII 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2019 r., poz. 701 ze zm.) - dalej jako "ustawa". Przepis ten upoważnia organ do wydania decyzji nakazującej posiadaczowi odpadów ich usunięcie, o ile są one składowane lub magazynowane w miejscu do tego nieprzeznaczonym.

SKO zgodziło się z organem I instancji, że materiał dowodowy wskazuje bezsprzecznie, że na terenie nieruchomości będącej w użytkowaniu wieczystym skarżącej (która nie została oddana w najem lub dzierżawę innym podmiotom), zdeponowano gruz budowlany i ceglany pochodzący z prowadzonych przez skarżącą w latach 2004-2009 prac rozbiórkowych. SKO zaznaczyło, że działka nr [...] nie była miejscem przeznaczonym do prowadzenia działalności w zakresie zbierania odpadów i ich przetwarzania na podstawie zezwolenia. Dla tego terenu nie wydano bowiem zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów. Odpady nie mogły być zatem zmagazynowane przez skarżącą, na tych działkach, w ramach zezwolenia na zbieranie lub przetwarzanie tam odpadów (por. art. 25 ust. 3 ustawy). W ocenie SKO przedmiotowy gruz jest odpadem o kodach 170101, 170102 i 170504. Ze wszystkich dowodów zebranych w sprawie oraz doświadczenia życiowego wynika, że gruz pochodzący z rozbiórek obiektów budowlanych stanowi odpad, o którym mowa w art. 3 pkt 6 ustawy. Zgromadzony gruz, wbrew ewentualnemu subiektywnemu odczuciu ich posiadacza, w obiektywny sposób przesłał pełnić swoją podstawową funkcję materiału budowlanego, a zatem stał się odpadem. Wolę pozbycia się określonego przedmiotu (substancji) należy bowiem łączyć z kryterium jego nieprzydatności i nie można pozbycia się przedmiotu zawężać tylko do sytuacji, gdy dotychczasowy posiadacz pozbywa się danego przedmiotu w celu jego definitywnego unieszkodliwienia lub przetworzenia. Zdaniem SKO sytuacja, w której przedmiot po okresie jego użytkowania przestaje być wykorzystywany w pierwotnym celu, powinna być traktowana jako wyraźna przesłanka, że dotychczasowy posiadacz tego przedmiotu miał zamiar jego pozbycia się. SKO zwróciło uwagę, że gruz nie był zgromadzony na działce nr [...] ze względów technologicznych, a okres jego przechowywania na tej działce bezsprzecznie przekraczał 3 lata (pierwsze rozbiórki obiektów zlokalizowanych na nieruchomości zakończono już w dniu 15 VI 2004 r.). SKO zauważyło także, że niektóre rodzaje odpadów mogą być wykorzystywane przez określone podmioty i to w granicach norm wyznaczonych obecnie przepisami rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 10 XI 2015 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne niebędące przedsiębiorcami mogą poddawać odzyskowi na potrzeby własne, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku (Dz.U. z 2016 r., poz. 93). Skarżąca nie jest jednak osobą fizyczną lub jednostką organizacyjną, niebędącą przedsiębiorcą i nie mogła zmagazynować odpadów w celu ich odzysku na podstawie ww. rozporządzenia.