Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 lipca 2020 r., sygn. VI SA/Wa 300/20

Własność przemysłowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pawłowska Sędzia WSA Tomasz Sałek (spr.) Protokolant st. ref. Lili Zawadzka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lipca 2020 r. sprawy ze skargi I. S.A. z siedzibą w A., Hiszpania na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 28 listopada 2012 r. do Urzędu Patentowego RP (dalej też jako UP RP) wpłynął wniosek I. SA z siedzibą w A., Hiszpania (dalej też jako "skarżący" lub "wnioskodawca") o stwierdzenie wygaśnięcia prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny ZARA o numerze [...] udzielonego na rzecz F. SA z siedzibą w L. (dalej też jako "uprawniony" lub "uczestnik").

Sporny znak towarowy przeznaczony jest do oznaczania takich towarów z klasy 30 jak: świeże, suszone, konserwowane, głęboko mrożone, gotowe do użycia (wstępnie gotowane) spożywcze ciasta i makarony.

Skarżący podniósł, że sporny znak towarowy nie był używany przez uprawnionego na terytorium Polski do oznaczania towarów z klasy 30.

Natomiast uczestnik wskazał w swej odpowiedzi, że powyższy znak towarowy jest używany na polskim rynku w sposób rzeczywisty i trwały, przez wyłącznego licencjobiorcę i dystrybutorów, na dowód czego załączył szereg dokumentów takich jak: kopia umowy licencyjnej, faktury, listy przewozowe.

Wnioskodawca w toku postępowania przed organem podkreślał z kolei, że wszystkie dowody na okoliczność używania znaku spornego dotyczą suszonych makaronów, a nie świeżych makaronów, świeżych spożywczych ciast, konserwowanych spożywczych ciast i makaronów, głęboko mrożonych ciast i makaronów, gotowych do użycia spożywczych ciast i makaronów. Towary te pochodzą z różnych przedsiębiorstw. Ponadto wskazał na różnice pomiędzy znakiem zarejestrowanym, a używanym oraz na konieczność używania znaku w postaci zarejestrowanej. Podniósł również, że w spornym, znaku elementem dobrze widocznym jest słowo PASTA, które posiada konkretne znaczenie w języku polskim. Uprawniony podkreślił, że różnice pomiędzy znakiem używanym a zarejestrowanym nie wpływają na charakter odróżniający znaku spornego.