Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 22 lipca 2020 r., sygn. I SA/Sz 167/20

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Polańska Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska Sędzia WSA Ewa Wojtysiak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Furtak-Biernat po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2018 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie decyzją z dnia [...] lutego 20202 r., znak: [...] - wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 - dalej w skrócie "O.p.") w wyniku rozpatrzenia zarzutów odwołania podatnika Skarbu Państwa [...] (dalej także: "Podatnik", "Nadleśnictwo", "Skarżący") - Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Burmistrza C. z dnia [...] stycznia 2020 r., znak: [...], którą odmówiono Podatnikowi stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2018 w kwocie [...]zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że Nadleśnictwo wniosło o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za dwa kwartały 2018 roku. Przedmiotem wniosku z dnia [...] listopada 2019r. (data wpływu do Urzędu Miejskiego w C.) o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości w kwocie [...]zł są grunty leżące pod liniami energetycznymi, będącymi własnością przedsiębiorstwa energetycznego, położone w Gminie C.. W uzasadnieniu Nadleśnictwo podniosło, że niesłusznie zapłaciło za rzeczony grunt podatek od nieruchomości z zastosowaniem stawki przewidzianej dla gruntów zajętych na działalność gospodarczą, ponieważ faktycznie z umowy zawartej z operatorem energetycznym wynika, że ów operator uzyskał prawo do sporadycznego korzystania z gruntów w celu wykonania jedynie wymienionych w umowie czynności związanych z utrzymaniem urządzeń przesyłowych, nie pozbawiając jednak Nadleśnictwa możliwości korzystania z gruntów, bowiem ograniczenie korzystania z części nieruchomości nie wiąże się z całkowitym uniemożliwieniem korzystania z tych nieruchomości przez podmiot, który zgodnie z prawem nim zarządza. Nadleśnictwo wyjaśniło także, że udostępnienie gruntów pod liniami energetycznymi w celu niezbędnej wycinki drzew i krzewów odbywa się co 3-5 lat, oględziny linii odbywa się raz na rok dla linii 110 kV, a raz na 5 lat dla linii 15 kV, pomiarów uziemień lub napięć rażenia słupów dokonuje się raz na 5 lat, przeglądu linii napowietrznych dokonuje się raz na 15-20 lat. W takiej sytuacji, zdaniem Nadleśnictwa, trudno mówić o trwałym zajęciu gruntów. Nadto, kwestią istotną według Nadleśnictwa jest, że nie doszło do przeniesienia posiadania wymienionych gruntów pod liniami i urządzeniami elektroenergetycznymi, bowiem operator energetyczny jedynie korzysta z nich w ściśle wskazanym w umowie zakresie. Wywieść z tego można, zdaniem Nadleśnictwa, że sposób wykorzystywania gruntu przez operatora energetycznego nie wpływa na możliwość korzystania z tego gruntu przez Podatnika. Nadleśnictwo zauważyło, że z tytułu posadowienia na jego gruncie infrastruktury elektroenergetycznej nie czerpie żadnych korzyści związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Jedyne, co uzyskuje od operatora energetycznego, to wyrównanie uiszczonych podatków.