Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. II SA/Ol 357/20

Gry losowe; Podatkowe postępowanie

-Sygn. akt II SA/Ol 357/20 [pic] WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 23 lipca 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant specjalista Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 lipca 2020 r. sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier hazardowych oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" r. Naczelnik Urzędu Celno-Skarbowego w Olsztynie (dalej jako: organ I instancji), na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i ust. 4 pkt 1 lit. a ustawy z 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 847 dalej jako: u.g.h.), nałożył na spółkę A (dalej jako: Spółka lub skarżąca) karę pieniężną w wysokości 400.000 zł z tytułu urządzania gier na automatach: Hot Fun Turbo o nr "[...]", Hot Fun Turbo o nr "[...]", Hot Fun Energy o nr "[...]" oraz Hot Fun Finder o nr "[...]", bez wymaganej koncesji, w lokalu "[...]" przy stacji paliw "[...]".

W uzasadnieniu wskazano, że podczas wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy celnych 15 maja 2018 r. ujawniono obecność wskazanych wyżej automatów w przedmiotowym lokalu. Automaty były włączone i gotowe do gry. Nie stwierdzono na nich numerów poświadczenia rejestracji ani innych oznaczeń mogących świadczyć o ich legalności. W celu ustalenia zasad działania automatów dokonano ich oględzin oraz przeprowadzono eksperyment procesowy, polegający na odtworzeniu przebiegu dostępnych na nich gier. Wykonane doświadczenia na automatach wykazały, że zainstalowane gry mają charakter gier losowych. Tok gry pozostaje bowiem poza sferą oddziaływania grającego i jest niezależny od zdolności psychomotorycznych takich, jak: spostrzegawczość, refleks, zręczność, a także od nabytych umiejętności, doświadczenia i stopnia wytrenowania. Stwierdzono też, że gry miały charakter komercyjny, gdyż wymagały uiszczenia opłaty. Wygrana pozwalała na kontynuację innych gier lub wypłatę wygranych pieniężnych. W związku z tym, że ustalony stan faktyczny cechowały okoliczności świadczące o urządzaniu gier na automatach z naruszeniem warunków ustanowionych przepisami u.g.h., automaty zostały zatrzymane i zabezpieczone w charakterze dowodów rzeczowych. W toku prowadzonego w tej sprawie postępowania karnego skarbowego powołano biegłego sądowego, który stwierdził, że gry na urządzeniach będących przedmiotem opinii są realizowane na urządzeniach komputerowych, organizowane są w celach komercyjnych - wymagają wniesienia opłaty za gry i są grami komercyjnymi, gdyż pozwalają na realizację wypłat wygranych bezpośrednio monetami oraz pośrednio wypłacanych poza automatami - przez obsługę, a także możliwe jest prowadzenie kolejnych gier za wygrane uzyskane w grach poprzednich. Ponadto gry mają charakter losowy, bowiem wynik gry jest zależny od przypadku, o jej wyniku decyduje algorytm gry. Biegły sądowy podkreślił, że grający nie ma żadnego wpływu na końcowy wynik gry. Tym samym, badane urządzenia oferowały gry mające cechy gier na automatach, o których mowa w przepisach u.g.h. Przesłuchana w charakterze świadka osoba potwierdziła, że w razie braku środków w automatach wypłacała wygrane. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego organ I instancji uznał, że strona naruszyła przepisy u.g.h., urządzając gry hazardowe poza kasynem gry. Podniesiono, że w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że dostępne w zakwestionowanych automatach gry są grami losowymi. Automaty te umożliwiają bowiem rozgrywanie gier scharakteryzowanych w art. 2 ust. 3 u.g.h., zawierających wyłącznie elementy losowości, zarówno o wygrane pieniężne, jak i wygrane rzeczowe w rozumieniu art. 2 ust. 4 u.g.h. Przedmiotowe gry wypełniają jednocześnie elementy definicji gier na automatach zawartej w art. 2 ust. 5 u.g.h., gdyż oferowane są na urządzeniach komputerowych, mają losowy charakter i są organizowane w celach komercyjnych. Organ I instancji zaznaczył, że działalność w zakresie urządzania gier na ujawnionych automatach miała miejsce w ogólnodostępnym lokalu nie będącym kasynem gry w ujęciu zdefiniowanym w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. a u.g.h., ani salonem gier na automatach (art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c u.g.h.), bez koncesji oraz bez rejestracji automatów, tj. z pominięciem wymogów określonych w art. 6 ust. 1 i art. 23a ust. 1 u.g.h., zaś podmiotem urządzającym gry na automatach jest wskazana w decyzji Spółka, o czym świadczy między innymi fakt, że Spółka ta zgłosiła swój udział w toczącym się równolegle w tej sprawie postępowaniu karnym skarbowym, wskazując siebie jako właściciela zatrzymanych automatów. Wskazano, że złożone przez Spółkę ekspertyzy techniczne nie stanowią o tym, czy urządzenie może zostać uznane za automat do gier w rozumieniu u.g.h. Ekspertyzy wykonane zostały na zlecenie konkretnej firmy i nie dotyczą automatów, które są przedmiotem niniejszego postępowania. Natomiast zgromadzony materiał dowodowy prowadzi do jednoznacznego wniosku, że gry dostępne w przedmiotowych automatach są grami losowymi pozbawionymi całkowicie elementów zręcznościowych zależnych od koordynacji i umiejętności gracza. Organ I instancji wskazał, że odmówił przeprowadzenia dowodu z opinii jednostki badającej akredytowanej przez Ministra Finansów, gdyż zgromadzony materiał dowodowy pozwala na ocenę stanu faktycznego sprawy. Zauważono, że art. 23 b ust. 1 u.g.h. ma zastosowanie do automatów zarejestrowanych. Stwierdzono, że skoro strona bez zwracania się o taką opinię rozpoczęła działalność w postaci gier na automatach, to świadomie pominęła etap wstępnych ustaleń charakteru gry. Dodatkowo wyjaśniono, że nie zachodzą przesłanki uzasadniające umorzenie postępowania z uwagi na jego bezprzedmiotowość. Postępowanie w sprawie nałożenia kary pieniężnej w oparciu o przepisy u.g.h. nie jest postępowaniem podatkowym, lecz administracyjnym, do którego przepisy Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio, zgodnie z art. 91 u.g.h. Czynności kontrolne podjęte wobec strony nie były kontrolą podatkową prowadzoną wobec podatnika, lecz zostały przeprowadzone na podstawie przepisów Kodeksu postępowania karnego,