Wyrok WSA w Kielcach z dnia 15 lipca 2020 r., sygn. II SA/Ke 164/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Chobian (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Beata Ziomek, Asesor WSA Agnieszka Banach, Protokolant Sekretarz sądowy Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2020 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania A.G. od decyzji wydanej z upoważnienia Prezydenta Miasta z [...] o odmowie przyznania pomocy społecznej w formie jednorazowej i bezzwrotnej zapomogi w postaci zasiłku celowego na miesiąc kwiecień 2019 r. w kwocie 417,00 zł, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że z zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że pomimo kilkukrotnych prób przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego strona konsekwentnie odmawiała zgody na jego przeprowadzenie. Oświadczenia strony zawarte w protokołach sporządzanych na okoliczność przeprowadzenia w danym dniu wywiadu środowiskowego, pomimo odmowy ich podpisania, nie budzą wątpliwości co do woli strony. Zatem w ocenie Kolegium, organ I instancji prawidłowo uznał, że zachowanie strony, opisane w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, jest równoznaczne z "brakiem współdziałania". Jak potwierdzają akta sprawy pracownicy socjalni nie zaobserwowali ze strony wnioskodawcy woli współpracy ani współdziałania mającego na celu zmianę jego sytuacji życiowej.

W konsekwencji słusznie organ I instancji uznał, że strona uniemożliwiła ustalenie swojej sytuacji faktycznej i bytowej, co skutkowało wydaniem decyzji odmawiającej przyznania pomocy. Kolegium zaznaczyło, że jednym z aspektów współdziałania z instytucjami pomocy społecznej jest stosowanie się do zaleceń i propozycji pracownika socjalnego, w tym respektowanie wspólnie umówionych z tym pracownikiem terminów do przeprowadzenia wywiadu środowiskowego. Gdy ustalony termin jest z jakichś względów nieodpowiedni dla strony, winna ona wykazać inicjatywę w celu ustalenia nowego terminu przeprowadzenia wywiadu, choćby telefonicznie czy pisemnie. Postawa odwołującego, w ocenie organu odwoławczego, świadczy o tym, że nie jest on zainteresowany uzyskaniem wsparcia ze strony organu pomocy społecznej, bowiem uniemożliwianie przeprowadzenia wywiadu środowiskowego skutkuje wydaniem decyzji negatywnej dla strony, o czym została ona wielokrotnie pouczona. Nawet stan zdrowia, na który się powołuje, wymaga skontaktowania z pracownikiem i uzgodnienie dogodnego terminu.