Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 16 lipca 2020 r., sygn. III SA/Gd 378/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść Sędzia WSA Paweł Mierzejewski (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 16 lipca 2020 r. sprawy ze skargi W. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 30 stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 grudnia 2019 r. nr [...] Wójt Gminy D. - po rozpatrzeniu wniosku W. B. (dalej również jako "wnioskodawca", "strona" albo "skarżący") z 23 września 2019 r. - odmówił wnioskodawcy udzielenia skierowania do domu pomocy społecznej "[....]" w D. dla osób przewlekle somatycznie chorych.

W sprawie ustalono, że W. B. zamieszkały uprzednio w K., 10 października 2019 r. przeniósł się do domu pomocy społecznej "[....]" w D.. Wnioskodawca poinformował wcześniej Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w D. (dalej jako "GOPS"), że decyzję o zamieszkaniu w domu pomocy społecznej podjął z uwagi na uciążliwe działania jego sąsiadów z K. oraz poprosił pracownika socjalnego GOPS o zarejestrowanie kopii swojego wniosku z dnia 23 września 2019 r. o skierowanie do domu pomocy społecznej. Wnioskodawca poinformował pracownika socjalnego GOPS, że rozmawiał z kierownictwem domu pomocy społecznej w D. i że ma tam zarezerwowane miejsce oraz posiada środki na pokrycie kosztów pobytu. Po zamieszkaniu W. B. w D., kierownictwo domu pomocy społecznej wezwało organ gminy do rozpatrzenia wniosku strony z dnia 23 września 2019 r. dotyczącego wymaganego skierowania do domu pomocy społecznej.

Po uzyskaniu wskazanej informacji od kierownictwa domu pomocy społecznej organ wszczął postępowanie w przedmiotowej sprawie. Zebrany w sprawie materiał dowodowy nie pozwolił jednak w ocenie organu na wydanie wobec wnioskodawczy decyzji o skierowaniu do domu pomocy społecznej.

Organ zaznaczył, że skierowanie do domu pomocy społecznej wymaga łącznego spełniania wszystkich trzech przesłanek z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.; powoływanej dalej w skrócie jako "u.p.s."), to jest ustalenia, że dana osoba wymaga całodobowej opieki (z powodu wieku choroby lub niepełnosprawności), nie może samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, a potrzeba opieki nie może być tej osobie zapewniona w formie usług opiekuńczych. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego - w tym treści wniosku z dnia 23 września 2019 r., załączonego do wniosku zaświadczenia lekarza rodzinnego oraz przeprowadzonego w dniu 6 grudnia 2019 r. wywiadu środowiskowego, organ stwierdził, że wnioskodawca jest w stanie samodzielnie zaspokoić swoje potrzeby, co wyklucza możliwość zastosowania art. 54 ust. 1 u.p.s.