Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 czerwca 2020 r., sygn. II SA/Rz 403/20
Administracyjne postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Zdrzałka po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 czerwca 2020 r. w Rzeszowie sprawy ze sprzeciwu ZD od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania do wykorzystania istniejącego urządzenia wodnego do celów gospodarczych I. uchyla w całości decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz ZD kwotę 580 zł /słownie: pięćset osiemdziesiąt złotych/, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...] Burmistrz [...] (dalej: "Burmistrz" lub "organ I instancji") zobowiązał JZ - właściciela działki nr 1118/5 w [...], do wykorzystania studzienki zlokalizowanej na ww. nieruchomości do celów gospodarczych oraz jej powiększenie poprzez pogłębienie z koniecznością zaślepienia wylotu studni.
Uzasadniając wydane rozstrzygnięcie organ I instancji podał, że w prowadzonym postępowaniu postanowieniem z dnia 18 marca 2016 r. dopuścił jako dowód opinię biegłego z zakresu hydrologii, hydrogeologii i budownictwa. We wskazanej opinii biegły stwierdził, że zdolność retencyjna studni jest dalece niewystarczająca, a stwierdzenie powyższe - jak wskazano w uzasadnieniu decyzji - podzielił w całości organ I instancji. Analizując zlewnię terenu i weryfikując możliwości retencyjne studzienki na działce nr 1118/5, z uwzględnieniem opróżnienia spływu wód z terenów zlokalizowanych powyżej stwierdzono, że woda spływająca do studzienki z terenów wyżej położonych jest w niej kumulowana, a po osiągnięciu poziomu wysokości odpływu intensywnie spływa na teren niżej położony. Zdaniem Burmistrza, w sposób nie budzący wątpliwości wykazano również szkody na działce sąsiedniej o nr 1118/4, spowodowane przez sporną studzienkę i polegające na zalewaniu upraw rolnych oraz podtapianiu zabudowań inwentarsko - gospodarczych. Skoro zaś wykazano związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy zamianami dokonanymi na działce nr 1118/5, a występującymi szkodami, to organ był zobligowany do wydania rozstrzygnięcia na podstawie art. 29 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. - Prawo wodne (tekst jedn. Dz.U. z 2017 r. poz. 1121 z późn. zm.) w zw. z art. 545 ust. 4 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r. poz. 310 z późn. zm.).