Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 czerwca 2020 r., sygn. II SA/Bk 83/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, asesor sądowy WSA Marcin Kojło, Protokolant sekretarz sądowy Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi Z. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego

w Ł. z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. nr [...] z dnia [...] listopada 2019 r., wydaną w sprawie odmowy skierowania Z. Z. (dalej powoływanego jako "Skarżący") do domu pomocy społecznej.

Z akt sprawy wynika, że w dniu [...] października 2019r. Skarżący zwrócił się do Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. o skierowanie go do domu pomocy społecznej oraz o przyznanie tymczasowego schronienia w schronisku dla bezdomnych.

Decyzją z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. odmówił Skarżącemu skierowania do domu pomocy społecznej. Na podstawie wywiadu środowiskowego przeprowadzonego w toku postępowania organ I instancji ustalił, że Skarżący ma 71 lat, jest osobą bezdomną, rozwiedzioną, posiadającą rodzinę (troje dzieci) z którą nie utrzymuje kontaktu. W latach 1982- 2003 skarżący mieszkał w B., gdzie posiadał mieszkanie, był zameldowany i prowadził działalność gospodarczą. Następnie od 2003 r. do 2011 r. ww. mieszkał w G. w budynku gospodarczym (1/4 własności) składającym się z pokoju i kuchni. Po opuszczeniu G. przebywał on w N., gdzie wynajmował pokój, z którego został wyrzucony przez właściciela lokalu, a przez ok. 4 dni przebywał w przestrzeni miejskiej, po czym zgłosił się do OPS w U. z wnioskiem o przyznanie tymczasowego schronienia. Aktualnym miejscem pobytu Skarżącego jest Schronisko "P." w W., gdzie ww. ma zapewnione całodobowe schronienie, 3 posiłki dziennie, wsparcie pracownika socjalnego i psychologa. Za pobyt w schronisku Skarżący ponosi pełną odpłatność - opłaty reguluje na bieżąco. Źródłem utrzymania Skarżącego jest emerytura z ZUS w kwocie netto 1568,51 zł miesięcznie, z której dokonywane są potrącenia komornicze w wysokości 471,29 zł. Organ I instancji ustalił również, że Skarżący orzeczeniem Miejskiego Zespołu ds. Orzekania Niepełnosprawności w W. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2018 r. został zaliczony na stałe do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, z zastrzeżeniem, że nie wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Ustalono także, że Skarżący choruje na cukrzycę typu 2 insulinozależną, nadciśnienie tętnicze, przebył dwa udary niedokrwienne mózgu, które skutkowały niedowładem połowicznym lewostronnym, jest po amputacji przodostopia prawego (stopa cukrzycowa). Z wydanego w dniu [...] września 2019 r. zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia wynika zaś, że skarżący jest osobą przewlekle chorą, lecz stan jego zdrowia nie wymaga leczenia szpitalnego, ani pobytu w zakładzie opiekuńczo-leczniczym