Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. II SA/Wa 2652/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Sędzia WSA Sławomir Antoniuk, Sędzia WSA Andrzej Góraj, , , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 kwietnia 2020 r. sprawy ze skargi A. T. na postanowienie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z [...] września 2019r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] sierpnia 2019r. nr [...]

Uzasadnienie

I. Stan faktyczny przedstawia się następująco:

1. Szef Krajowej Administracji Skarbowej (zwany dalej "Szef KAS") postanowieniem z [...] września 2019r. nr [...] utrzymał w mocy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018r., poz. 2096, ze zm., zwana dalej "k.p.a.") postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] (zwany dalej "DIAS") z [...] sierpnia 2019r. nr [...] o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie zwolnienia ze służby A.T. (zwana dalej: "Skarżącą").

W uzasadnieniu Szef KAS wskazał m.in., że Skarżąca pismem z 2 sierpnia 2019r. wezwała DIAS do wydania decyzji administracyjnej w sprawie zwolnienia ze Służby Celno-Skarbowej. Skarżąca otrzymała propozycję pracy, której nie przyjęła, gdyż bezprawnie i bezpodstawnie, sprzecznie z prawem usunięto ją ze służby. Zdaniem Skarżącej jest funkcjonariuszką o doświadczeniu i wiedzy zdecydowanie przewyższającej wiele osób, które otrzymały propozycję pozostania w służbie. Propozycja pracy była krzywdząca, gdyż w stanie faktycznym powinna otrzymać propozycję służby. Rozwiązanie stosunku służbowego winno ponadto nastąpić w drodze decyzji zwalniającej ze służby, bo umożliwia to kontrolę zgodności z prawem decyzji. Skarżąca otrzymała mianowanie do służby i podstawa prawna jej stosunku służbowego ma charakter administracyjno-prawny, w którym organ jednostronnie i władczo kształtuje sytuację prawną funkcjonariusza. W konsekwencji zarówno akt mianowania, jak i akt zwalniający ze służby są decyzją administracyjną. Propozycja pracy, zgodnie z orzecznictwem NSA, nie stanowi decyzji administracyjnej ani innego aktu lub czynności administracyjnej z art. 3 pkt 2 P.p.s.a. i nie rodzi bezpośrednich skutków prawnych. Skutki te ma rodzić następująca po niej decyzja. Skarżąca odwołała się także do wyroków NSA, w których zajęto stanowisko, na tle poprzednio obowiązującej ustawy, że w procesie transformacji Służby Celnej każdy funkcjonariusz powinien otrzymać indywidualną decyzję administracyjną, określającą miejsce pełnienia służby, stopień oraz uposażenie. Funkcjonariuszy celnych nie obowiązują mechanizmy prawne tzw. wypowiedzenia zmieniającego, określonego w kodeksie pracy, więc rozwiązanie stosunku służbowego powinno następować w drodze decyzji. Skarżąca wniosła więc o wydanie decyzji zwalniającej ze służby.