Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 marca 2020 r., sygn. IV SA/Wa 2849/19
Kombatanci
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, sędzia WSA Monika Barszcz, Protokolant st. sekr. sąd. Karolina Heman, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2020 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych oddala skargę
Uzasadnienie
Decyzją z [...] września 2019 r. Nr [...] Prezes Instytutu Pamięci Narodowej Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu działając na podstawie art art. 5 ust. 1 i art. 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz.U. z 2018 r., poz. 690 z późn. zm.) orzekł o odmowie potwierdzenia, że Pan W. K., spełnia warunki, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 690 z późn. zm. zwanej dalej ustawą "o działaczach opozycji").
W uzsadnieniu organ wskazał, że na wniosek z 31 grudnia 2018 r. W. K., przeprowadził postępowanie w sprawie spełnienia warunków, o których mowa w art. 4 o działaczach opozycji.
Organ przywołał brzmienie art. 4 ust. 1 i 2 oraz art. 5 ust. 1 ustawy wskazał, że w wyniku kwerendy przeprowadzonej w zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej odnaleziono akta osobowe o sygn. [...]. W. K. z których wynika, że ww. został przyjęty do służby jako funkcjonariusz i był zatrudniony na stanowisku technika, a następnie na stanowisku kierownika Sekcji [...] Wydziału [...] w [...] w okresie od [...] lipca 1980 r. do [...] lipca 1990 r.
W związku z tym, że ustawa o działaczach opozycji nie zawiera definicji organów bezpieczeństwa państwa, organ odwołał się w tym zakresie do przepisów ustawy o IPN. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 powoływanej ustawy organami bezpieczeństwa państwa są instytucje centralne Służby Bezpieczeństwa Ministerstwa Spraw Wewnętrznych oraz podległe im jednostki terenowe w wojewódzkich, powiatowych i równorzędnych komendach Milicji Obywatelskiej oraz w wojewódzkich, rejonowych i równorzędnych urzędach spraw wewnętrznych. Organ uznał zatem, że Wydział [...] w [...], w którym wnioskodawca pełnił służbę od [...] grudnia 1983 r. do [...] lipca 1990 r., był organem bezpieczeństwa państwa.