Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2020 r., sygn. VII SA/Wa 33/20

Zabytki

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Montowski, Sędziowie sędzia WSA Monika Kramek, sędzia WSA Izabela Ostrowska (spr.), , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 marca 2020 r. sprawy ze skargi [...] sp. j. z siedzibą w [...] na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] października 2019 r. znak [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia rozbiórki budynku mieszkalnego jednorodzinnego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] października 2019 r., znak: [...] Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego (dalej: "organ II instancji") na podstawie art. 89 pkt 1 oraz art. 93 ust 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2067 ze zm.), art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186) oraz art. 17 pkt 2, art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu zażalenia A Ci J wspólników w spółce [...]spółka Jawna na postanowienie [...]Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej: "organ I instancji", "[...]WKZ") nr [...] z [...]lutego 2019 r., znak: [...] odmawiającego uzgodnienia rozbiórki budynku mieszkalnego jednorodzinnego, utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

Z akt postępowania administracyjnego wynika, że pismem z dnia 7 sierpnia 2018 r., Wydział Architektury i Budownictwa dla Dzielnicy [...]zwrócił się do [...]WKZ z prośbą o uzgodnienie projektu rozbiórki budynku przy ul. [...] . Po rozpatrzeniu powyższego wniosku organ I instancji postanowieniem z [...] września 2018 r., znak: [...], odmówił uzgodnienia zamierzenia budowlanego, polegającego na rozbiórce budynku mieszkalnego jednorodzinnego, położonego na terenie działki nr ew. [...] obręb [...], przy ul. [...]. W uzasadnieniu wskazał, że przedmiotowy budynek został zbudowany w 1864 roku i jest ostatnim reliktem po drewnianej zabudowie wsi [...]. Jego wyburzenie jest zatem niedopuszczalne pod względem konserwatorskim i byłoby niezgodne z zasadami ochrony zabytków. Podkreślił ponadto, że przedstawiona z wnioskiem dokumentacja nie zawiera ekspertyzy stanu technicznego budynku, która jest niezbędna dla oceny przez organ konserwatorski działań związanych z rozbiórką budynku. Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie wnieśli A C i J S, wspólnicy w spółce [...] Spółka Jawna (dalej: "inwestor"), wskazując, że ustalenia obowiązującego na tym terenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w § 10 pkt 3 oraz § 22 ust. 1 pkt 22 dopuszczają rozbiórkę przedmiotowego budynku, po jego uprzedniej inwentaryzacji. Podnieśli, że obiekt ten nie jest w dobrym stanie technicznym, zaś jego oryginalny wygląd uległ zmianie w wyniku licznych remontów. Po jego rozpatrzeniu Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego postanowieniem z [...] stycznia 2019 r. uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji ze względu na nieuwzględnienie przepisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w niewystarczającym zakresie.