Wyrok WSA w Krakowie z dnia 24 marca 2020 r., sygn. II SA/Kr 179/20

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędziowie: Sędzia WSA Iwona Niżnik-Dobosz Sędzia WSA Krystyna Daniel (spr.) Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 24 marca 2020 r.

sprawy ze skargi P. S.-K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2019 r., znak: [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze, postanowieniem z dnia 5 grudnia 2019 r., znak: [...], po rozpatrzeniu zażalenia P. S.-K., utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza K. z dnia 23 lipca 2019 r., znak: [...], orzekające o odmowie wydania zaświadczenia potwierdzającego przekształcenie prawa użytkowania wieczystego gruntów w prawo własności z dniem 1 stycznia 2019 r., w odniesieniu do nieruchomości położonej w K. , oznaczonej jako działka ew. nr [...] o pow. 0,1530 ha, objętej księgą wieczystą Nr [...]

Powyższe postanowienie, które jest przedmiotem skargi, zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Wnioskiem z dnia 8 kwietnia 2019 r. P. S.-K. wystąpiła do Burmistrza K. o wydanie zaświadczenia potwierdzającego przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] o pow. 0,1530 ha, dla której powadzona jest księga wieczysta nr [...] Wnioskodawczyni wskazała, że jest użytkownikiem wieczystym gruntu przedmiotowej nieruchomości; podała, że nieruchomość jest zabudowana budynkiem mieszkalnym, w którym jednocześnie prowadzona jest działalność gospodarcza. Powierzchnia mieszkalna wynosi 51,4% całkowitej powierzchni użytkowej.

Po rozpatrzeniu wniosku Burmistrz K. , postanowieniem z dnia 23 lipca 2019 r., znak [...], odmówił wydania zaświadczenia żądanej treści. Organ wskazał, że przedmiotowa nieruchomości nie mieści się w zakresie ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów (Dz.U. 2019 r. poz. 916), gdyż na jej mocy przekształceniu ulegają tylko grunty zabudowane wyłącznie budynkami jednorodzinnymi lub mieszkalnymi wielorodzinnymi, z których co najmniej połowę lokali stanowią lokale mieszkalne lub tymi budynkami wraz z budynkami gospodarczymi, garażami lub innymi obiektami budowlanymi lub urządzeniami umożliwiającymi prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych. Organ wyjaśnił, że budynek położony na działce objętej wnioskiem ma charakter mieszkalno-usługowy, a funkcja usługowa zajmuje 48,6% całkowitej powierzchni użytkowej. Organ przytoczył definicję budynku jednorodzinnego zawartą w art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, który stanowi, że pod podjęciem budynku mieszkalnego jednorodzinnego należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o pow. całkowitej nieprzekraczającej 30% pow. całkowitej budynku. Organ ocenił, że przedmiotowy budynek nie może być uznany za budynek mieszkalny jednorodzinny.