Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 lutego 2020 r., sygn. III SA/Wa 1435/19
Inne
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha, sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant sekretarz sądowy Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2020 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014 r. oddala skargę
Uzasadnienie
1. Na podstawie przedłożonych akt sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oceniał następujący stan faktyczny: Decyzją z [...] listopada 2018 r. Prezydent W. (dalej: "Prezydent) ustalił M. G. (dalej: "Skarżący", "Strona") wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego na 2014 r. w kwocie 18 033 zł. W uzasadnieniu Prezydent wskazał, że nieruchomość, budynek i budowle położone na działce [...] (dalej również: "Nieruchomość", "Budynek" i "Budowle") są związane z prowadzoną przez Skarżącego działalnością gospodarczą, dlatego do ww. przedmiotów opodatkowania zastosowano najwyższą ze stawek określonych ustawą z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95 poz. 613 ze zm., dalej również "u.p.o.l.") - stawkę dla nieruchomości, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.
2. Skarżący złożył odwołanie zaskarżając ją w części, w jakiej organ pierwszej instancji ustalił wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości od budynku niemieszkalnego położonego w W. [...] , zakwalifikowanego w ewidencji gruntów i budynków jako "inne budynki niemieszkalne", gruntu związanego funkcjonalnie z budynkiem o pow. 2000 m2 oraz budowli znajdujących się na nieruchomości według stawek dla budowli, gruntów i budynków związanych z działalnością gospodarczą. Skarżący zarzucił naruszenie:
a) art. 21 ust. 1 ustawy z 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287 ze zm., dalej również "P.g.k.") w zw. z § 31 pkt 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa w sprawie ewidencji gruntów i budynków z 29 marca 2001 r. (dalej również "rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków") w zw. z grupą 1 rodzaj 109 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie klasyfikacji środków trwałych z 3 października 2016 r. (dalej również "k.ś.t.") w zw. z pkt. IV sekcją I dział 4 grupa 127 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych z 30 grudnia 1999 r. (dalej również "PKOB") w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 2) lit. e) u.p.o.l., polegające na ich niezastosowaniu i w konsekwencji błędne uznanie przez organ, że w stosunku do budynku należy zastosować stawki podatku od nieruchomości dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, podczas gdy na podstawie ewidencji gruntów i budynków budynek został zakwalifikowany jako "inne budynki niemieszkalne", a zatem organ powinien był zastosować dla budynku stawkę podatku od nieruchomości określoną w art. 5 ust. 1 pkt 2) lit. e) u.p.o.l.,