Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 20 lutego 2020 r., sygn. II SA/Sz 858/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 lutego 2020 r. sprawy ze skargi A. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza B. z dnia [...] r. nr [...]

Uzasadnienie

1. Decyzją z dnia [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.) w związku z art. 17 ust. 1, ust. 1a, ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.), utrzymało w mocy decyzję wydaną z up. Burmistrza B. przez Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie odmowy przyznania A. G. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym synem D. G..

2. Z uzasadnienia ww. decyzji Kolegium wynika następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Powodem odmowy przyznania świadczenia przez organ I instancji jest niespełnienie przesłanek określonych w art. 17 ust. 5 pkt 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Organ ten ustalił, że A. G. ze względu na stan zdrowia została zaliczona do drugiej grupy inwalidztwa i z tego tytułu pobiera rentę z tytułu niezdolności do pracy. Wyjaśnił, że pierwotnym założeniem świadczenia pielęgnacyjnego jest zapewnienie osobom, które dla sprawowania opieki nad niepełnosprawną osobą bliską, rezygnują z zatrudnienia bądź takiego zatrudnienia nie podejmują, swoistej rekompensaty finansowej. Zatem świadczenie pielęgnacyjne w swojej istocie nie jest nagrodą za sprawowanie opieki nad bliską osobą niepełnosprawną, lecz jest instytucją pomocy ze strony państwa w sytuacjach, w których choroba, a w konsekwencji niepełnosprawność osoby bliskiej, wymuszają rezygnację albo niepodejmowanie zatrudnienia. Wskazał, że nie kwestionuje faktu sprawowania przez wnioskodawczynię opieki nad synem, jednakże w sytuacji, gdy wnioskodawczyni ma ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy - zgodnie z ustawą o świadczeniach rodzinnych - świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje.