Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 lutego 2020 r., sygn. I SA/Po 903/19

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant referent stażysta Artur Iwiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2020 r. sprawy ze skargi [...] S.A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Burmistrz [...] decyzją z [...] listopada 2016 r. nr [...] określił [...] S.A. z siedzibą w [...] wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r. Wskazana decyzja została utrzymana w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] marca 2017 r. nr [...] Obie powyższe decyzje zostały uchylone wyrokiem WSA w Poznaniu z [...] grudnia 2017 r. I SA/Po [...]. Sąd, odwołując się m. in. do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 grudnia 2017 r. SK 48/15, nie zaaprobował poglądu organów podatkowych, że obiekty wypełniające cechy budynku na gruncie prawa podatkowego należy klasyfikować jako budowle. Zwrócił uwagę, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy konieczna będzie weryfikacja poczynionych ustaleń w kontekście klasyfikacji poszczególnych obiektów oraz uwzględnienie wykładni przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95 poz. 613 ze zm.; dalej: "u.p.o.l.") i ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. 243 poz. 1623 ze zm.; dalej: "P.b.") dokonanej przez Trybunał Konstytucyjny.

Burmistrz [...], w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją z [...] listopada 2018 r. nr [...] określił skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2013 r. na kwotę [...]zł. Wyjaśnił, że skarżąca, prowadząc działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej, jest właścicielem m. in. rozdzielni wnętrzowych, stacji transformatorowych, punktów zasilania i innych obiektów służących przesyłowi energii elektrycznej. Organ przeprowadził oględziny wybranych obiektów z udziałem biegłego, który następnie sporządził opinię zawierającą charakterystykę techniczną poszczególnych elementów sieci elektroenergetycznej wraz ze wskazaniem, które z nich stanowią niezbędną część tej sieci i tworzą wraz z nią całość techniczno-użytkową, a które z nich nie są niezbędne do przesyłu energii. Burmistrz powołał się m. in. na art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.o.l. zawierające definicję budynku oraz budowli. Powołał się również na definicję obiektu budowlanego, budynku, budowli oraz urządzenia budowlanego zawarte odpowiednio w art. 3 pkt 1, 2, 3 i 9 P.b. oraz wskazał tezy powołanego wyżej wyroku TK.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00