Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. IV SA/Po 799/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Asesor sądowy WSA Katarzyna Witkowicz - Grochowska Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kujawa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 05 lutego 2020 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach oddala skargę w całości

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...], Burmistrz Miasta i Gminy [...] (zwany dalej "Burmistrzem" lub "organem I instancji") na podstawie art. 71 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 2, art. 75 ust. 1 pkt 4 i art. 84 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1405 ze zmianami, zwanej dalej "ustawą") w związku z § 3 ust. 1 pkt 102 i § 3 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 71, zwanego dalej "rozporządzeniem") oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zmianami, zwanej dalej "k.p.a.") stwierdził brak potrzeby oceny oddziaływania na środowisko dla przedsięwzięcia polegającego na budowie chlewni o obsadzie 88,69 DJP, zlokalizowanej w miejscowości [...], Gmina [...], działka nr [...], arkusz mapy [...], obręb [...], a także określił istotne warunki korzystania ze środowiska w fazie eksploatacji przedsięwzięcia.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że planowane przedsięwzięcie polega na budowie budynku inwentarskiego (chlewni) o powierzchni zabudowy ok. 746 m2. Na działce inwestora zlokalizowany jest ponadto budynek inwentarski nr [...] służący do chowu 100 tuczników (14 DJP), budynek inwentarski nr [...] służący do chodu 32 macior i 120 prosiąt (13,6 DJP) oraz budynek nr [...] wykorzystywany do chowu 18 macior (6,3 DJP), co łącznie stanowi 33,9 DJP. Następnie w piśmie z dnia [...] sierpnia 2017 r. inwestor zmienił swój wniosek w ten sposób, że budynek nr [...] zamierza obsadzić 20 maciorami (7 DJP), budynek nr [...] - 12 maciorami i 120 prosiętami (8,7 DJP), budynek nr [...] - 12 maciorami (4,2 DJP), co spowoduje zmniejszenie łącznej obsady do 19,9 DJP. Maksymalna liczba zwierząt w gospodarstwie wyniesie zatem nie 122,59 DJP, lecz 108,59 DJP. Burmistrz zauważył następnie, że w świetle § 3 ust. 1 pkt 103 rozporządzenia przedmiotowa inwestycja zalicza się do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. W opinii z dnia [...] czerwca 2017 r., nr [...], Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...] wyraził opinię o braku konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Podobnie w postanowieniu z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...], Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] stwierdził, że inwestycja nie wymaga przeprowadzenia wspomnianej oceny. Organ ten wskazał zarazem na konieczność uwzględnienia szczegółowo określonych uwarunkowań w decyzji środowiskowej. Oba orzeczenia dotyczyły inwestycji w pierwotnym zakresie. Po wpłynięciu pisma z dnia [...] sierpnia 2017 r. organ I instancji wystąpił zatem ponownie o uzgodnienia i opinie. W piśmie z dnia [...] września 2017 r., nr [...], Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w [...], podtrzymał swoje stanowisko wyrażone w opinii z dnia [...] czerwca 2017 r. Pismo z dnia [...] września 2017 r. wpłynęło po ustawowym terminie. Niemniej jest ono zbieżne ze stanowiskiem organu I instancji. Postanowieniem z dnia [...] września 2017 r., nr [...], Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w [...] uznał, że przedsięwzięcie nie wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko. Organ ten ponownie wskazał na konieczność uwzględnienia szczegółowych uwarunkowań w decyzji środowiskowej. Wobec tego postanowieniem z dnia [...] października 2017 r., nr [...], Burmistrz odstąpił od konieczności przeprowadzenia rozważanej oceny. W toku postępowania właściciele działek sąsiadujących z terenem inwestycji wyrażali sprzeciw wobec realizacji przedsięwzięcia, wnosząc zastrzeżenia wobec karty informacyjnej oraz rzeczywistego znaczenia redukcji obsady trzody chlewnej, proponowanej przez inwestora. Wskazali oni także na niekorzystne oddziaływanie zapachowe inwestycji. Organ I instancji nie przychylił się do tych zarzutów. Odczuwanie przykrego zapachu jest okolicznością subiektywną, a ustawodawca nie ustanowił w tej mierze żadnych norm prawnych ograniczających emisję odorów. Inwestycja nie spowoduje natomiast przekroczenia emisji amoniaku i siarkowodoru. Nie będzie ona również generowała ponadnormatywnego hałasu. Przedsięwzięcie to nie stwarza również ryzyka wystąpienia poważnych awarii lub katastrof. Nie przewiduje się również negatywnego oddziaływania na Jednolitą Część Wód Powierzchniowych o kodzie GW600061, jak i na obszary objęte ochroną. Nie zagraża ona również chronionym gatunkom fauny i flory.