Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 lutego 2020 r., sygn. I SA/Ol 752/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) Sędziowie sędzia WSA Tadeusz Lipiński asesor WSA Katarzyna Górska Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Rząp po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2020r. sprawy ze skargi K. A. A, T. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie łącznego zobowiązania podatkowego za okres od 1 stycznia do 30 kwietnia 2018r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z "[...]", nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako "SKO", "Kolegium", "organ odwoławczy") utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy (dalej jako "organ I instancji") z "[...]" ustalającej K. A. i T. A. (dalej jako "strona", "podatnicy", "skarżący") łączne zobowiązanie podatkowe na rok 2018r. w wysokości 1.603 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji stwierdził, iż w skład zobowiązania podatkowego wchodzi:

- podatek rolny (za okres od 1 stycznia 2018r. do 31 grudnia 2018r.) 162 zł za użytki rolne: podstawa opodatkowania 1,2373 ha

- podatek od nieruchomości (za okres od 1 stycznia 2018r. do 31 grudnia 2018r.) 1.441 zł, w tym: budynek mieszkalny 316 m2, budynek związany z prowadzeniem działalności gospodarczej 107,58 m2, budynki gospodarcze 496,76 m2 oraz grunty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej 150 m2.

W niniejszej sprawie wskazał, że zwolnieniu jako budynki gospodarcze lub ich części położone na gruntach gospodarstw rolnych służące wyłącznie działalności rolniczej podlegają tylko stajnia i stodoła. Organ stwierdził, iż dla budynku gospodarczego zaadaptowanego na cele mieszkalne oraz pozostałej części budynku w którym prowadzona jest działalność gospodarcza zastosował stawkę przewidzianą jak dla budynków gospodarczych - łączna powierzchnia 496,76 m2. Organ wskazał również, iż z ewidencji gruntów i budynków wynika, że budynki posiadają funkcje budynków gospodarczych, za wyjątkiem jednego o funkcji mieszkalnej. Uznał zatem, że nie ma podstaw do pomijania tych danych w postępowaniu podatkowym.