Wyrok WSA w Lublinie z dnia 21 lutego 2020 r., sygn. I SA/Lu 701/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kowalczyk (sprawozdawca) Sędziowie NSA Danuta Małysz, WSA Andrzej Niezgoda Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Kożuch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2020 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] sierpnia 2019 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej ("organ") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] r. w sprawie określenia J. W. ("podatnik", "skarżący") zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za [...] rok w kwocie [...]zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i z akt sprawy wynika, że podstawę rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia poczynione w toku postępowania kontrolnego przeprowadzonego w przedsiębiorstwie podatnika, które doprowadziło organ do wniosku o zaniżeniu przez podatnika podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, na skutek zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów - wydatków w łącznej kwocie [...]zł z tytułu zakupu usług udokumentowanych fakturami VAT wystawionymi przez firmy A. spółka z o.o., T. S. G. oraz G. spółka z o.o. W ocenie organu podatkowego faktury te nie dokumentowały rzeczywistych transakcji wobec czego organ podatkowy uznał za nierzetelną podatkową księgę przychodów i rozchodów w zakresie kosztów uzyskania przychodów, przy czym na zasadzie art. 23 § 2 Ordynacji podatkowej odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania przyjmując, iż dane wynikające z księgi uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania pozwoliły na jej określenie.

Od powyższej decyzji podatnik złożył odwołanie zarzucając naruszenie przepisów prawa procesowego, tj. art. 121 § 1, art. 122, art. 124, art. 125, art. 171, art. 187 § 1, art. 191, art., 193 § 6 i art., 210 § 4 Ordynacji podatkowej (aktualny Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm. - dalej też: O.p.) oraz przepisów prawa materialnego, tj. art. 45 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. - dalej też: "p.d.o.f.") Podatnik podważał ustalenia stanu faktycznego przyjęte za podstawę decyzji i ich ocenę prawną, a w konsekwencji zastosowane normy prawa materialnego.