Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 21 stycznia 2020 r., sygn. III SA/Gl 959/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Herman, Sędzia WSA Marzanna Sałuda, Protokolant Starszy referent Izabela Maj-Dziubańska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi A.J. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z [...] r. nr [...] ([...], [...]) Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej jako: organ lub organ odwoławczy) utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w B. (dalej: organ I instancji) z dnia [...] r. nr [...] w sprawie odmowy wydania zaświadczenia o treści żądanej przez [...] (dalej: skarżący, strona lub wnioskodawca), tj. o niezaleganiu w podatkach.

Jako podstawę prawną wskazał art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 239, art. 306k i art. 306c ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm., dalej Op).

Rozstrzygnięcie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.

W dniu 26 września 2018 r. Strona złożyła wniosek o wydanie zaświadczenia o niezaleganiu w podatkach. Organ I instancji postanowieniem z dnia [...] r. odmówił wydania zaświadczenia o treści żądanej przez wnioskodawcę z uwagi na zaległości w podatku akcyzowym za listopad 2003 r. określone w decyzji z [...]r. [...].

Po rozpoznaniu zażalenia strony organ odwoławczy postanowieniem z dnia [...] r. uchylił powyższe orzeczenie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji wskazując, że postępowanie w sprawie wydania zaświadczenia może się zakończyć wydaniem zaświadczenia, czyli czynnością materialno-techniczną albo przewidzianym w art. 306c Op postanowieniem o odmowie wydania zaświadczenia. Jednak zdaniem organu określenie zobowiązania w podatku akcyzowym za listopad 2003 r. nie może być przedmiotem oceny i analizy prawnej w postępowaniu mającym ze swej istoty charakter uproszczony, w którym nie dokonuje się ocen prawnych. W tej sytuacji organ I instancji zobligowany był do ustalenia jedynie faktów niezbędnych dla rozpatrzenia wniosku o wydanie przedmiotowego zaświadczenia, a wynikających z posiadanych przez niego dokumentów. Organ podał, że wnioskodawca posiada zaległości podatkowe w podatku akcyzowym za listopad 2003 r., które zostały określone wyżej opisaną decyzją. Jednakże stan zaległości poświadcza jedynie pismo z dnia [...] r. Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S., iż skarżący posiada zaległości w podatku akcyzowym za okres listopad 2003r. w wysokości należności głównej 199.240 zł. Organ stwierdził, że powodem uchylenia postanowienia był brak analizy przedawnienia zobowiązania podatkowego oraz niespełnianie wymogów art. 217 § 2 Op, z uwagi na brak kompleksowego uzasadnienia faktycznego. W tej sytuacji organ I instancji zobowiązany został do przedstawienia w sposób jasny i zrozumiały dla podatnika zaistniałego stanu rzeczy, tj. analizy przedawnienia przedmiotowej zaległości. Jednocześnie podano, że nie jest możliwe zastosowanie postępowania uzupełniającego, o którym mowa w art. 229 Op.