Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 16 stycznia 2020 r., sygn. III SA/Gl 953/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Jużków (spr.), Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant Specjalista Ewa Olender, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [...] z [...] r., Główny Inspektor Transportu Drogowego utrzymał w mocy decyzję nr [...] z [...] r. [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego ([...]WITD) nakładającą na przedsiębiorcę P. K. prowadzącego działalność w K. pod firmą Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe "A" (dalej skarżący, przedsiębiorca) karę pieniężną w łącznej wysokości 8.800 zł (800 zł+8 000 zł) z tytułu uchybienia obowiązkowi zgłoszenia organowi licencyjnemu zmiany danych wymaganych art.7a i art. 8 ustawy z 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 58, dalej: "utd") oraz wykonywania przewozu okazjonalnego samochodem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego określonego w art. 18 ust. 4a utd. Jako podstawę prawną jej wydania organ wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 - dalej: "kpa"), art. 4 pkt 11 i pkt 22, art. 14 ust. 1 i 2, art. 18 ust. 4a i ust. 4b oraz art. 92a ust. 1, 3 i 7 ustawy o transporcie drogowym oraz lp. 1.5 i 2.11 załącznika nr 3 do tej ustawy.

Rozstrzygnięcie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.

6 lutego 2019 r. w L. inspektorzy transportu drogowego przeprowadzili kontrolę samochodu osobowego marki Skoda Oktawia nr rej. [...] kierowanego przez M. M., kierowcę wykonującego krajowy transport drogowy osób. Samochód był własnością firmy "B" SA, nieoznakowany nalepkami informującymi o usługowym przewozie osób. Samochód był przystosowany do przewozu 5 osób, łącznie z kierowcą. Nie miał też zainstalowanej kasy fiskalnej ani taksometru. Kierowca przewoził pasażerów na trasie ul. [...], ul. [...] w L. i nie posiadał licencji ani zezwolenia na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego w zakresie przewozu osób. Okazał fakturę zakupu paliwa wystawioną na firmę "A". Kontrola została udokumentowana protokołem kontroli oraz przesłuchano pasażera. Z jego zeznań wynikało, że usługę przewozu zamówił za pośrednictwem aplikacji [...] zainstalowanej w telefonie. Nie zawierał z kierowcą żadnej umowy ani nie uiszczał należności za przejazd. Opłata została uregulowana za pośrednictwem aplikacji. Dalsze ustalenia wskazały, że kierowca wykonał usługę w imieniu firmy skarżącego, z którym łączyła go umowa zlecenia i najmu samochodu z 1 sierpnia 2018 r. Współpracuje ze skarżącym w zakresie przewozu osób, gdyż posiada on licencję nr [...] na wykonywanie krajowego transportu drogowego w zakresie przewozu osób samochodem osobowym i do rzeczonej licencji zgłoszono jeden pojazd o nr. [...]. Licencja jest ważna do 2068 r. Firma nie posiada uprawnień transportowych i nigdy o takowe nie występowała. Zdaniem kontrolujących w dacie kontroli skarżący wykonywał przewóz drogowy osób pojazdem niezgłoszonym do posiadanej licencji, czym naruszył art. 14 ustawy. Jednocześnie stwierdzono wykonywanie przewozu okazjonalnego samochodem niespełniającym kryterium konstrukcyjnego określonego w art. 18 ust. 4a. Przewóz nie był wykonywany taxówką a samochód nie był własnością ani leasingowany przez przedsiębiorcę.