Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 22 stycznia 2020 r., sygn. II SA/Gd 470/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Diana Trzcińska Sędziowie: Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski po rozpoznaniu w dniu 22 stycznia 2020 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi W. L. na decyzję Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 5 czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej oddala skargę.

Uzasadnienie

W. L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób represjonowanych (dalej jako "Szef Urzędu") z dnia 5 czerwca 2019 r. o odmowie potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

Zaskarżona decyzja podjęta została w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wnioskiem z dnia 11 lutego 2019 r. W. L. zwrócił się o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych wskazując, że do jesieni 1987 r. prowadził z inspiracji M. K., działacza KOR, działalność polegającą na przewożeniu od Z. R. (członek KOR, działacz "Solidarności") i rozprowadzaniu na terenie S. wśród swoich znajomych zakazanych materiałów ("Robotnik", "Biuletyn Informacyjny", ulotki), za co miał podlegać inwigilacji ze strony Służby Bezpieczeństwa, a w konsekwencji musiał wyjechać z kraju do RFN, gdzie uzyskał azyl. Do wniosku dołączył decyzję Prezesa IPN z dnia 27 grudnia 2018 r. potwierdzającą, że wobec wnioskodawcy nie zachodzą negatywne przesłanki, co do przyznania wnioskowanego statusu, orzeczenie Powiatowego zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności z dnia 14 września 2016 r. o umiarkowanej niepełnosprawności wnioskodawcy oraz mapę niemieckiego powiatu.

W toku postępowania Szef Urzędu pozyskał od IPN informację, że w wyniku kwerendy przeprowadzonej w zasobie archiwalnym Instytutu nie odnaleziono dokumentów dotyczących wnioskodawcy potwierdzających spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 2 lub art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 690 ze zm.), zwanej dalej ustawą o działaczach opozycji. Dodatkowo w piśmie z dnia 9 kwietnia 2019 r. wnioskodawca poinformował, że osoba stanowiąca główne źródło potwierdzające jego działalność nie żyje, oraz złożył oświadczenia dwóch świadków, którzy wskazali, że "wiedzieli o działalności opozycyjnej w formie przywożenia z warszawy od Z. R. własnym samochodem z M. K. ulotek i książek konspiracyjnych za co był (W. L. - przyp. sądu) inwigilowany przez służby bezpieczeństwa" oraz, że "w latach 80- tych XX wieku [...] otrzymali od W. L. ulotki oraz broszury, które przywoził z W.". Z kolei w piśmie z dnia 8 maja 2019 r. skarżący podał, że fakty związane z karaniem go przez Kolegium ds. Wykroczeń czy zastraszaniem nie mogły znaleźć się w archiwach IPN, bowiem w tym czasie instytucja ta jeszcze nie istniała, a organy bezpieczeństwa PRL miały wystarczająco dużo czasu aby pozbyć się akt.