Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 grudnia 2019 r., sygn. III SAB/Wr 927/19

Przewlekłość postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak Nowakowska Sędziowie: Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk (sprawozdawca) Sędzia WSA Katarzyna Radom po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi A. H. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. w przedmiocie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda D. dopuścił się przewlekłości; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. zobowiązuje Wojewodę D. do załatwienia sprawy w terminie 14 dni od daty otrzymania odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; IV. przyznaje od Wojewody D. na rzecz skarżącej sumę pieniężną w kwocie 2 000 (dwa tysiące) złotych; V. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącej kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

A. H., obywatelka U. (dalej: strona, Skarżąca) złożyła skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę D. (dalej: Wojewoda, organ), w związku ze sprawą z jej wniosku, złożonego 3 lipca 2018 r. w sprawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Działając na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm., dalej: p.p.s.a.) zarzuciła naruszenie przepisów art. 35 §1-3, art. 36 § 1 oraz art. 8 i art. 12 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego przez prowadzenie postępowania w sposób przewlekły. Wniosła o zobowiązanie organu do załatwienia sprawy w terminie 14 dni od doręczenia akt organowi, stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłości w zakresie postępowania przewlekłości postępowania i zasądzenie na jej rzecz kwoty pieniężnej w wysokości 5 000 zł. Skarżąca uzasadniała, że od dnia złożenia wniosku w czerwcu 2018 r. do dnia złożenia skargi upłynęło 14 miesięcy i w tym czasie organ nie załatwił sprawy. Argumentowała, że przekroczenie terminów przez organ jest oczywiste i niedopuszczalne, zaś tak duża zwłoka w rozpoznaniu sprawy nie znajduje żadnego uzasadnienia w stanie faktycznym sprawy jak i w przepisach prawa. Brak decyzji w sprawie i karty pobytu wpływa negatywnie na życie zawodowe i osobiste strony. Wpływa też na brak swobody podróżowania poza granice Polski, wobec czego strona nie może odwiedzić swoje rodziny. Zachowanie organu stoi w sprzeczności z regułami demokratycznego państwa prawa.