Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 grudnia 2019 r., sygn. IV SA/Wa 1276/19

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec (spr.), Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Golat, sędzia WSA Grzegorz Rząsa, Protokolant ref. Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie wykonania urządzeń zapobiegających oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiot zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie stanowi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z [...] marca 2019 r. nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Miasta M. z [...] sierpnia 2013 r. nr [...], którą w pkt 1. nakazano K. K. wykonanie na terenie działki położonej przy ul. [...] w M., drenażu wzdłuż granicy z działką przy ul. [...] oraz studni chłonnej połączonej z drenażem; w pkt 2. nakazano L. S. wykonanie na terenie działki położonej przy ul. [...] w M., drenażu wzdłuż granicy z działką przy ul. [...] oraz studni chłonnej połączonej z drenażem; oraz w pkt 3. odmówiono nakazania M. P., właścicielce działki położonej przy ul. [...] w M., przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania urządzeń zapobiegających szkodom.

Stan niniejszej sprawy przedstawiał się następująco.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu skargi K. K., wyrokiem z 30 grudnia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 1156/16, uchylił zaskarżoną decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] z [...] lutego 2016 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta M. z [...] sierpnia 2013 r. nr [...], z uwagi na wydanie decyzji w następstwie rozpoznania wyłącznie odwołania L. S., a tym samym z pominięciem odwołania K. K..

W tym stanie rzeczy Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej "Kolegium"), po rozpoznaniu odwołań L. S. i K. K., decyzją z [...] marca 2019 r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta M. z [...] sierpnia 2013 r. W uzasadnieniu decyzji Kolegium przypomniało, że na podstawie art. 545 ust. 4 ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, niewymienionych w ust. 1-3d, stosuje się przepisy dotychczasowe, tj. ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. Przytoczyło również art. 29 ustawy z 2001 r. W ocenie Kolegium, w toku postępowania przed I instancją w pełni wyjaśniano stan faktyczny sprawy oraz w sposób wyczerpujący zebrano i rozpatrzono cały materiał dowodowy. Oparto się m.in. na dowodach z dokumentów, oględzin, opinii biegłego hydrogeologa i ze zdjęć. Natomiast analiza tych dowodów potwierdziła, że nieruchomość przy ul. [...] jest zalewana, a zmianę kierunku odpływu wód nastąpiło na skutek podwyższenia przez właścicieli działek przy ul. [...], które powoduje koncentrację spływu powierzchniowego i podziemnego na powierzchni działki. W toku postępowania ustalono, że do zmiany stanu wód doszło po zabudowaniu nieruchomości przy ul. [...]. Na skutek podwyższenia tych działek doszło, zatem do naruszenia naturalnych stosunków wodnych, które powoduje szkodę dla sąsiedniej działki przy ul. [...]. Zdaniem Kolegium, organ I instancji prawidłowo nakazał wykonanie urządzeń zapobiegających szkodom, tj. drenażu i studni chłonnej, zamiast przywrócenia stanu poprzedniego. Przemawia za tym nie tylko treści opinii biegłego hydrologa, ale również fakt, że działki zostały zabudowane budynkami mieszkalnymi, a na ich powierzchni urządzono trawniki i nasadzono roślinność. W ocenie Kolegium, decyzja o wykonaniu drenażu i studni chłonnej jest racjonalna, a ponadto została poparta wiedzą specjalistyczną oraz uwzględnia interesy właścicieli gruntów przy ul. [...], jak i przy ul. [...]. Kolegium podkreśliło również, że wnoszące odwołanie nie udostępniły swoich nieruchomości biegłym, którzy sporządzali opinię. O tym, że poziom działek został podwyższony świadczą jednak dowody z dokumentów zawierających inwentaryzację wysokościową gruntów. Ukształtowanie terenu przedstawia również mapa wstępnego projektu podziału. Porównanie rzędnych na tej mapie z 2005 r. z aktualnymi w dniu oględzin dowodzi niezbicie, że teren działek wnoszących odwołanie został podwyższony. Związek przyczynowy między tym podwyższeniem a zalewaniem działki przy ul. [...] wykazano na podstawie opinii biegłego hydrologa. Przy czym Kolegium podniosło, że przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego nie regulują zasad i trybu przeprowadzania dowodu z opinii biegłych. Natomiast z akt sprawy wynika, że Burmistrz Miasta M. zwrócił się o sporządzenie opinii w charakterze biegłego do H. Z., która sporządziła ją czerwcu 2013 r. razem z biegłym T. F.. Zdaniem Kolegium, podpisanie opinii także przez innego biegłego w żadnym stopniu jej nie dyskredytuje. Przeciwnie, zważywszy, że dr H. Z. jest biegłym hydrogeologiem, a dr hab. T. F. jest biegłym geologiem, to ich wiedza specjalistyczna uzupełniała się. Kolegium nie dysponuje wiedzą specjalistyczną, dlatego nie jest uprawnione, aby kwestionować pomiary dokonane przez biegłych. Biegli zbadali na ile podwyższenie terenu na działkach wnoszących odwołanie oraz na działce przy ul. Marki wpłynęło na stosunki wodne w odniesieniu do działki przy ul. [...]. Ustalili, że mimo podwyższenia terenu działki przy ul. [...], woda nie spływa w kierunku działki przy ul. [...], ale podwyższenie działek przy ul. [...] spowodowało przekierowanie wody na działkę przy ul. [...]. Skoro w postępowaniu dowodowym wykazano, że wskutek podwyższenia działek następuje szkodliwe zalewanie inne nieruchomości wodą opadową, to zasadne stało się zobowiązanie właścicieli tych działek do wykonania urządzeń, które powstrzymają spływanie wody z nich na działkę sąsiednią. Natomiast to, że działka przy ul. [...] ma ewentualnie ograniczone zdolności chłonne, bądź, że posadowiony na niej dom tamuje przepływ wody, nie stanowi okoliczności wyłączającej odpowiedzialność wnoszących odwołanie za nielegalne przekierowywanie wód opadowych z ich działek na tą nieruchomość. Kolegium podkreśliło przy tym, że każdy właściciel obowiązany jest do zagospodarowania "własnej" wody opadowej na swojej działce, aby ta woda nie przelewała się lub przesączała na działki sąsiednie. Co więcej, biegli wyjaśnili, że stopniowe oddawanie wody zmagazynowanej w studni chłonnej do gruntu zniweluje przyrost retencji gruntowej powstałej w wyniku nadbudowania powierzchni działek. W decyzji I instancji wyraźnie wskazano, że wnoszące odwołanie mają wykonać drenaż wzdłuż granicy z działką przy ul. [...] oraz studnie chłonne połączone z tym drenażem.