Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Po 569/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Asesor WSA Jan Szuma Protokolant: st. sekr. sąd. Karolina Walkowiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu [...] grudnia 2019 r. sprawy ze skargi S. D. na decyzję Szefa Urzędu [...] z dnia [...] maja 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Szef Urzędu [...], decyzją z dnia [...] marca 2019 r., nr [...], odmówił S. D. (dalej: skarżącemu), uchylenia decyzji własnej z dnia [...] sierpnia 2011 r. nr [...], utrzymującej w mocy decyzję z dnia [...] marca 2011 r. Nr [...], odmawiającą przyznania uprawnień kombatanckich.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia, organ wskazał, że skarżący, w dniu [...] grudnia 2017 r. wystąpił do organu z prośbą o ponowne przeanalizowanie jego wniosku o przyznanie uprawnień kombatanckich. Do pisma skarżący dołączył swój życiorys oraz oświadczenia świadków znane organowi administracji publicznej z poprzedniego postępowania prowadzonego w tej samej sprawie.

W ocenie organu, zgromadzone w sprawie skarżącego w sposób wyczerpujący dowody nie potwierdzają spełniania warunków określonych w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b) — c) ustawy o kombatantach (...). Obóz przy [...] w [...], w którym przebywał skarżący, nie został wymieniony w Rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 6 listopada 2014 r. w sprawie miejsc odosobnienia, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości. Nadto zebrane w sprawie dowody nie potwierdziły istnienia w roku 1944 obozu [...]. IPN pismem z dnia [...] lutego 2011 r. powiadomił Urząd, iż nie posiada materiałów pozwalających na potwierdzenie faktu, że w barakach po magazynach wojskowych, w których w 1939 r. i 1940 r., mieścił się obóz przesiedleńczy [...], w maju i czerwcu 1944 r. istniał obóz pracy lub obóz o innym charakterze.