Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. I SA/Po 491/19

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Marta Ziewińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia i zabezpieczenia na majątku przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2015 roku do maja 2017 roku uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] o nr [...]. , ,

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2018 r., nr [...], określił M. M. (dalej jako: "podatniczka" lub "skarżąca") przybliżoną kwotę zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia 2015 r. do maja 2017 r. w łącznej wysokości [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę należnymi od tych zobowiązań na dzień wydania decyzji w wysokości [...] zł oraz dokonał zabezpieczenia na majątku podatniczki ww. kwot.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że podatniczka w okresie od [...] stycznia 2006 r. do [...] maja 2017 r. prowadziła działalność gospodarczą pod firmą [...]", której przedmiotem działalności była produkcja pozostałych wyrobów stolarskich i ciesielskich dla budownictwa. Przeprowadzona kontrola podatkowa za okres od [...] stycznia 2015 r. do [...] maja 2017 r. wykazała, że podatniczka wystawiła na rzecz swoich kontrahentów ([...], [...] Sp. z o.o. Sp.k., [...], A. O. N., [...]) łącznie 10 faktur VAT, które nie potwierdzały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, a w związku z tym na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm. - w skrócie: "ustawa o PTU") podatniczka zobowiązana była do zapłaty podatku wykazanego na tych fakturach. Ponadto ustalono, że podatniczka w latach 2015-2016 nie ujęła w ewidencji sprzedaży 28 faktur VAT potwierdzających wykonanie przez nią usług na rzecz spółki [...], a w okresie od stycznia do maja 2017 r. 1 faktury wystawionej na rzecz [...] M. B. i 5 faktur na rzecz [...]. Stwierdzono także, że podatniczka na 3 fakturach wystawionych na rzecz [...] błędnie zastosowała stawkę podatku VAT 0%, a nie 23%. W efekcie poczynionych uznano, że podatniczka w rozliczeniu za okres objęty kontrolą zaniżyła kwotę zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług o wartość [...] zł (w złożonych deklaracjach wykazała jedynie zobowiązania w kwocie [...]zł).