Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. I SA/Łd 540/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Protokolant: Specjalista Alina Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z/s w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2017 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Łd 540/19

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia [...] r. określającą spółce z o.o. A nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące: czerwiec 2017 r. w kwocie 362.406 zł i lipiec 2017 r. w kwocie 438.559 zł. określającej nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za miesiące: sierpień 2017 r. w kwocie 417.650 zł i wrzesień 2017 r. w kwocie 59.767 zł oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 112b ust. 1 ustawy o VAT za miesiące: czerwiec 2017 r. w kwocie 6.831 zł, sierpień 2017 r. w kwocie 6.174 zł oraz wrzesień 2017 r. w kwocie 7.570 zł.

W uzasadnieniu wyjaśniono, że A przelała środki pieniężne na konto Urzędu Skarbowego w P. tytułem między innymi zobowiązań podatkowych ciążących na Spółce B. Spółka A uznała, że mogła dokonać takich wpłat, ponieważ nie uiszczała tych należności z własnych środków pieniężnych, ale kierowała tam jedynie środki należące do Spółki B za pośrednictwem własnego rachunku bankowego występując w roli wyręczyciela - na podstawie zawartej pomiędzy tymi Spółkami umowy o współpracy Spółka A regulowała bowiem zobowiązania Spółki B - tak publicznoprawne jak i wobec jej kontrahentów -poprzez kompensaty.

Wpłaty powyższe nie spowodowały jednakże, w ocenie organu pierwszej instancji, wygaśnięcia zobowiązań Spółki B ponieważ zostały przez ten organ uznane jako nienależne. Kontrolujący stwierdzili równocześnie, że faktury wystawione przez Spółkę B na rzecz A nie zostały zapłacone (skompensowane) w całości, przez co Spółka ta winna dokonać korekty podatku naliczonego na podstawie art. 89b ust. l ustawy o VAT. Przepis ten stanowi zaś. że w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub fakturze.