Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 grudnia 2019 r., sygn. I SA/Łd 547/19

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Protokolant: Specjalista Alina Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. z siedzibą w R. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 maja 2019 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.101.2019.2.JC w przedmiocie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

We wniosku o udzielnie interpretacji indywidualnej, w części opisującej stan faktyczny, "A" Sp. z o.o. (dalej: "skarżąca", "spółka") wskazała, iż jest spółką kapitałową z siedzibą w Polsce, będącą polskim rezydentem podatkowym oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka, celem sfinansowania swojej działalności, zaciągnęła finansowanie zewnętrzne (kredyt, dalej jako: "Kredyt"), którego udzieliły wspólnie dwa włoskie banki (dalej jako: "Banki"). Banki są podmiotami z siedzibą we Włoszech (włoskimi rezydentami podatkowymi oraz podatnikami podatku dochodowego). Spółka posiada certyfikaty rezydencji obu banków, potwierdzające te okoliczności. Banki nie są podmiotami powiązanymi dla spółki w rozumieniu przepisów o cenach transferowych, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 31 grudnia 2018, jak i od 1 stycznia 2019 r. Pożyczka została udzielona w euro i w tej walucie naliczane są odsetki. Spółka w ciągu 2018 r. płaciła, a także będzie płaciła nadal odsetki od zaciągniętego Kredytu. Odsetki technicznie przekazywane są na konto jednego z Banków. W żadnym roku podatkowym odsetki nie przekroczą równowartości 2.000.000,- PLN, w tym łącznie z innymi płatnościami podlegającymi opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym (podatkiem u źródła).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 6 maja 2019 r. spółka wskazała, że zastosowana instytucja prawna, tj. umowa finansowania in pool (umowa pożyczki konsorcjalnej) zakłada identyfikację tzw. Banku Wiodącego (w tym wypadku Bank B S.p.A.), który z jednej strony jest odpowiedzialny za pobieranie płatności rat, w tym kwoty głównej i odsetek płaconych przez finansowaną stronę (tutaj spółkę), a z drugiej strony za dystrybucję do innych banków finansujących (w tym wypadku bank C) części należnej każdej spłaconej raty, proporcjonalnie do finansowanej kwoty. W odniesieniu do procedur działania, w ramach których Wiodący Bank rozdziela część należną innemu bankowi finansującemu, spółka nie posiada szczegółowych informacji w tym zakresie. Dzieje się tak dlatego, że umowa kredytu zawarta przez spółkę nie reguluje wyraźnie tych kwestii, gdyż te zostały uregulowane w odrębnej umowie międzybankowej, która jest znana i skuteczna tylko między samymi bankami (bez udziału spółki).