Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Lu 541/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca) Sędziowie Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski Protokolant Starszy asystent sędziego Jakub Polanowski po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu świadczeń nienależnie pobranych uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta L. z dnia [...] maja 2019 r., nr [...] oraz umarza postępowanie administracyjne.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] maja 2019 r., znak: [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta L. (dalej także: organ pierwszej instancji) ustalono wysokość świadczenia nienależnie pobranego przez D. M. (dalej także: skarżąca) w okresie od kwietnia 2009 r. do listopada 2018 r. w łącznej kwocie [...]zł oraz zobowiązano skarżącą do jego zwrotu w terminie do [...] grudnia 2019 r. W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wymienił decyzje, na podstawie których przyznany został skarżącej zasiłek okresowy. Podkreślił, że każda z tych decyzji zawierała pouczenie o obowiązku niezwłocznego poinformowania organu, który przyznał świadczenie o każdej zmianie sytuacji osobistej, dochodowej i majątkowej związanej z podstawą do przyznania świadczenia. Pomimo tego skarżąca nie poinformowała organu o zmianie sytuacji dochodowej, to jest o tym, że od 2008 r. pobiera świadczenia kombatanckie wypłacane przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Organ przedstawił wysokość kryterium dochodowego dla osoby samotnie gospodarującej obowiązującego w okresie od [...] października 2006 r. do [...] października 2018 r., a następnie w sposób szczegółowy przedstawił w poszczególnych okresach wysokość uzyskanego dochodu, wysokość wypłaconego zasiłku, różnicę pomiędzy świadczeniem wypłaconym, a należnym stanowiącą świadczenie nienależnie pobrane. Organ stwierdził, że łącznie w okresie od [...] kwietnia 2009 r. do [...] listopada 2018 r. skarżąca pobrała świadczenia nienależne w postaci zasiłku stałego w kwocie [...]zł. Organ nie dopatrzył się przy tym w niniejszej sprawie podstaw do odstąpienia od żądania zwrotu całości lub części świadczenia nienależnie pobranego. Organ pierwszej instancji podkreślił, że skarżąca wielokrotnie składała organowi oświadczenia, w których poświadczyła nieprawdę co do swojej sytuacji dochodowej. Zdaniem organu, w tych przypadkach strona działała mając pełną świadomość tego, iż wprowadzenie w błąd organu co do wysokości jej dochodu będzie miało istotny, korzystny dla niej wpływ na prawo do świadczeń z pomocy społecznej.