Wyrok WSA w Kielcach z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. I SA/Ke 313/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.), Sędzia WSA Ewa Rojek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi L.P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń, luty i marzec 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. decyzją z (...) nr (...) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Świętokrzyskiego Urzędu Celno-Skarbowego w K. z (...) nr (...) w sprawie określenia L. P. kwoty zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, luty, marzec 2014 r.

Organ ustalił, że L. P. w 2014 r. prowadził działalność gospodarczą pod nazwą Firma Usługowo-Handlowa "L." L. P. Głównym przedmiotem prowadzonej działalności były roboty związane z budową dróg i autostrad. Natomiast przedmiot pozostałej działalności stanowiła m.in. działalność w zakresie produkcji wyrobów budowlanych z betonu oraz produkcja masy betonowej prefabrykowanej. Podatnik w 2014 r. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonywał roboty budowlane realizowane na rzecz inwestorów oraz głównych wykonawców, zgodnie z zawartymi dwoma umowami, tj. F. R. Sp. z o.o. S.K.A., Przedsiębiorstwa Wielobranżowego D. R. D. Roboty budowlane na rzecz ww. podmiotów podatnik miał realizować przy wykorzystaniu sił własnych jak również korzystał z podwykonawców m. in. firmy B. P. B. W rejestrach zakupów VAT za styczeń, luty i marzec 2014 r. podatnik rozliczył łącznie 4 faktury VAT, otrzymane od ww. podwykonawcy. Na podstawie rejestrów zostały sporządzone deklaracje VAT-7 za ww. okresy. Organ zakwestionował prawo L. P. do odliczenia podatku naliczonego z 4 faktur dokumentujących roboty budowlane wystawionych przez B. P. działającego pod firmą B. B. P. na 31.567,50 zł. Uznał bowiem, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, że faktury VAT wystawione przez B. P. za świadczone na rzecz L. P. usługi budowlane nie odzwierciedlały faktycznych zdarzeń gospodarczych. Organ przyjął, jako podstawę opodatkowania dane wynikające z ksiąg podatkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania.