Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 2 grudnia 2019 r., sygn. II SA/Gl 972/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Stanisław Nitecki, Sędziowie Asesor WSA Tomasz Dziuk (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, Protokolant Specjalista Beata Bieroń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2019 r. sprawy ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Prezydent Miasta C. odmówił M. K. (zwanej dalej "skarżącą") świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na jej syna R. K.

W uzasadnieniu podjętego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał na przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych wyjaśniając, że strona nie podejmuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej i nie jest zarejestrowana w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna, a także, że opiekuje się synem. Mąż skarżącej legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności w stopniu znacznym. Syn skarżącej, którego dotyczy wnioskowane świadczenie, legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, a orzeczony stopień niepełnosprawności ma charakter stały, orzeczenie zostało wydane na stałe, a niepełnosprawność datuje się od okresu dzieciństwa. Jednocześnie skarżąca ma ustalone prawo do emerytury, co zostało potwierdzone decyzją o waloryzacji. Z tych względów organ uznał, że wnioskowane świadczenie skarżącej nie przysługuje.

Od powyższej decyzji skarżąca wniosła odwołanie, wyrażając swoje niezadowolenie z treści podjętego rozstrzygnięcia. Wyjaśniła, że sprawa dotyczy kwoty, która stanowi różnicę pomiędzy pobieraną emeryturą, a wysokością świadczenia pielęgnacyjnego. Wskazała na wyrok TK z dnia 21 października 2014 r. wyjaśniając, że wszyscy opiekunowie osób niepełnosprawnych, bez względu na wiek, mają prawo do równego traktowania. Skarżąca przywołała wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 20 lutego 2019 r., w świetle którego matka opiekująca się niepełnosprawnym dzieckiem powinna mieć wypłacone świadczenie pielęgnacyjne pomniejszone o emeryturę netto, a pozbawienie matek prawa do korzystniejszego świadczenia narusza zasadę praworządności. Zaskarżona decyzja pozbawiła skarżącą prawa do części świadczenia pielęgnacyjnego i jest to kara za to, że wychowując dziecko niepełnosprawne, pracowała i ma niższą emeryturę od świadczenia pielęgnacyjnego; jest to naruszenie zasady równości i sprawiedliwości społecznej. Ponadto od dwóch lat nie otrzymuje dofinansowania do turnusu rehabilitacyjnego. Napisała, że walczy o prawo do godnego życia, żąda szacunku, a zdrowie musi zachować dla niepełnosprawnego syna i męża.