Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2019 r., sygn. III SA/Gd 572/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi Z. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 31 lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy z dnia 7 maja 2019 r. nr [...].

Uzasadnienie

Z. B. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 31 lipca 2019 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Wójta Gminy z 7 maja 2019 r. nr [...] odmawiającą Z. B. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:

W dniu 6 maja 2019 r. Z. B. złożyła do Wójta Gminy wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm. dalej jako "ustawa") wnioskowanego na matkę E. P. (ur. 1 lipca 1941r.). Do wniosku dołączyła orzeczenie E. P. o znacznym, przyznanym na stałe stopniu niepełnosprawności wydanym przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w dniu 2 września 2009 r. W orzeczeniu napisano, że niepełnosprawność istnieje od 1981 r., a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1981 r. Ponadto wskazano, że E. P. wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Wójt Gminy decyzją z 7 maja 2019 r. odmówił Z. B. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką E. P.

W uzasadnieniu organ wskazał, że z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności wynika, iż stopień niepełnosprawności E. P. datuje się od 1981 r. W ocenie organu w niniejszej sprawie nie zostały spełnione przesłanki określone w art. 17 ust. 1b ustawy z uwagi na to, że niepełnosprawność E. P. powstała po 25 roku życia.