Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 5 listopada 2019 r., sygn. I SA/Rz 600/19

Podatkowe postępowanie; Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.NSA Jacek Surmacz /spr./, Sędzia WSA Grzegorz Panek, Sędzia WSA Jarosław Szaro, Protokolant ref. Sabina Długosz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2019 r. sprawy ze skargi L.B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w postępowaniu wznowieniowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi L. B. (dalej zamiennie: Skarżący) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej (dalej: DIAS) z dnia [...] lipca 2019 r. nr [...], wydana po wznowieniu postępowania w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zostało oparte o następujące okoliczności faktyczne i prawne: Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w R. (dalej: DUKS) postanowieniem z dnia 2 marca 2016 r. nr [...] wszczął z urzędu postępowanie kontrolne wobec L. B. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r. Przesyłka zawierająca ww. postanowienie była dwukrotnie awizowana i nie została podjęta przez adresata, dlatego po upływie okresu 14 dniowego od pierwszego zawiadomienia, organ przyjął, że w ostatnim dniu tego okresu, nastąpił skutek doręczenia postanowienia określony w art. 150 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.; dalej: Ordynacja podatkowa).

DUKS decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...], określił L. B. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r. Decyzja ta również nie została odebrana przez stronę, a przesyłka zawierająca ww. decyzję była dwukrotnie awizowana, dlatego organ uznał, że nastąpiło jej doręczenie w sposób zastępczy, w drodze przyjęcia tzw. "fikcji doręczenia" i stwierdził, że strona nie wniosła od niej odwołania, zatem stała się ona ostateczna.