Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 listopada 2019 r., sygn. I SA/Po 623/19
Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Barbara Rennert Protokolant: st. sekr. sąd. Ewa Szydłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2019 r. sprawy ze skargi "A" S.A. Sp. k. [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę
Uzasadnienie
Dyrektor [...] Informacji Skarbowej, interpretacją indywidualną z [...] maja 2019 r., nr [...], działając na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: "O.p.") stwierdził, że stanowisko "[...]" S.A. Sp. k. (dalej: "skarżąca") przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur za części zakupione i przeznaczone na doposażenie naczepy oraz za wykonanie usług - jest nieprawidłowe.
We wniosku skarżąca przedstawiła następujący stan faktyczny: Spółka jest podmiotem polskim, zarejestrowanym jako podatnik VAT oraz podatnik VAT-UE. Dla potrzeb rozliczania podatku od wartości dodanej z tytułu transakcji dokonywanych w [...] - jest również zarejestrowana jako podatnik VAT w [...]. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej w [...], wnioskodawca nabywa od podmiotów polskich towary i usługi oraz otrzymuje faktury zakupowe, zawierające jej polski NIP. Przyjęty schemat transakcji zakłada zakup naczep przez spółkę od producenta naczep - spółkę z siedzibą w [...]. Spółka dokonuje nabycia naczep od producenta, posługując się swoim [...] numerem identyfikacji podatkowej. Następnie spółka dokonuje sprzedaży naczep do ich leasingodawcy - spółki z siedzibą w [...], posługując się polskim numerem identyfikacji podatkowej, poprzedzonym prefiksem [...] Leasingodawca przekazuje następnie naczepy leasingobiorcy - w ramach umowy leasingu. W ramach ww. umowy towar wydawany jest bezpośrednio od pierwszego podmiotu tj. od producenta do trzeciego podmiotu w łańcuchu tj. leasingodawcy. Wobec powyższego zachodzi tzw. transakcja łańcuchowa, uregulowana w art. 22 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221; dalej: "ustawa o VAT"). Za transport naczep z terytorium [...] na terytorium [...] odpowiedzialny jest leasingodawca, natomiast fizycznie naczepy transportuje leasingobiorca (w tym zakresie dokonuje on transportu naczep w imieniu i na rzecz Ieasingodawcy) w następujący sposób: leasingodawca na podstawie oryginału faktury dokonuje rejestracji naczepy w [...]. Po dokonaniu rejestracji otrzymuje polskie tablice rejestracyjne, które przekazuje leasingobiorcy, a ten przewozi je do [...], gdzie odbiera naczepę (montując [...] tablice rejestracyjne) i przewozi ją do [...]. Przeniesienie władztwa ekonomicznego nad naczepą następuje w wyniku przemieszczenia naczepy przez leasingobiorcę w imieniu i na rzecz leasingodawcy z terytorium [...] do [...] W transakcji dostawy naczepy nie uczestniczy leasingobiorca, ponieważ nie nabywa on towaru, a jedynie usługę. Opisana transakcja udokumentowana jest w następujący sposób. Zakup przez spółkę naczep od producenta wykazywany jest jako dostawa krajowa w [...] i spółka dokonuje odliczenia podatku naliczonego w [...]. Natomiast sprzedaż naczep przez spółkę na rzecz leasingodawcy wykazywana jest jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, podlegająca opodatkowaniu przez spółkę na terytorium [...]. Na etapie zawierania przez skarżącą umowy z leasingobiorcą (umowa dwustronna) często nie jest wiadome kto, już po wyprodukowaniu naczepy, będzie występował w roli Ieasingodawcy.