Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. II SA/Ol 768/19

Zabezpieczenie społeczne

Dnia 19 listopada 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Matczak (spr.) sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2019 r. sprawy ze skargi M. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, w dniu 4 kwietnia 2019r. do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w I. wpłynął wniosek M.J. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad osobą niepełnosprawną - babcią Z.S. W uzasadnieniu wskazano, że wcześniej opiekunem babci była mama wnioskodawcy lecz od zeszłego roku to on przejął opiekę nad niepełnosprawną babcią.

Po rozpoznaniu wniosku, decyzją z [...] wydaną z upoważnienia Wójta Gminy (dalej: organ I instancji) odmówiono przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na Z.S. na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o świadczeniach rodzinnych. W uzasadnieniu jako przyczynę odmowy przyznania świadczenia organ wskazał na brak daty powstania niepełnosprawności oraz ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego.

W odwołaniu od tej decyzji pełnomocnik wnioskodawcy podniósł zarzut naruszenia art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez nieuwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014r. w sprawie o sygn. akt K 38/13, gdzie stwierdzono niekonstytucyjność części wskazanego przepisu w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki; błędną wykładnię art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez przyjęcie, że okoliczność pobierania przez skarżącego specjalnego zasiłku opiekuńczego stanowi negatywną przesłankę do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego; niezastosowanie art. 27 ust. 5 w zw. z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych i pominięcie, że w razie zbiegu uprawnienia do świadczenia pielęgnacyjnego i specjalnego zasiłku opiekuńczego osoba uprawniona ma prawo wyboru jednego ze świadczeń.