Wyrok WSA w Lublinie z dnia 22 listopada 2019 r., sygn. I SA/Lu 455/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kowalczyk Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) WSA Andrzej Niezgoda Protokolant starszy inspektor sądowy Marta Ścibor po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 listopada 2019 r. sprawy ze skargi E. W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za czerwiec, lipiec, sierpień i październik 2016 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za kwiecień i maj 2016 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt I SA/Lu [...]

UZASADNIENIE

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z dnia [...] maja 2019r., wydaną po rozpatrzeniu odwołania E. W. (dalej także: skarżącej) od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. określającej w podatku od towarów i usług: zobowiązanie podatkowe za miesiące: czerwiec, lipiec, sierpień i październik 2016 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w miesiącach kwiecień i maj 2016 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Jak wynika z zaskarżonej decyzji i akt sprawy, rozstrzygnięcie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego zostało oparte na ustaleniu, że skarżąca wykazała w rejestrze nabyć prowadzonym dla potrzeb podatku od towarów i usług oraz deklaracjach VAT-7 za miesiące kwiecień, czerwiec, lipiec, sierpień i październik 2016 r. wartości faktur VAT, na których jako wystawca figuruje firma "W. " W. P.. Organ pierwszej instancji ustalił przy tym, że faktury te nie przedstawiają faktycznego przebiegu operacji gospodarczych. Widniejący jako sprzedawca W. P. nie był zarejestrowanym podmiotem gospodarczym, nie prowadził działalności gospodarczej oraz nie był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W sprawie zeznał, że w 2016 r. nie dostarczał paliwa żadnym podmiotom, w tym skarżącej, nie przyjmował zapłaty. W 2011 r. orzeczono wobec niego zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, a informacja ta była dostępna również w 2016 r. na stronie Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej.