Wyrok WSA w Kielcach z dnia 19 listopada 2019 r., sygn. I SAB/Ke 7/19

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański, Asesor WSA Agnieszka Banach, Protokolant Starszy inspektor sądowy Celestyna Niedziela, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 listopada 2019 r. sprawy ze skargi J.M. na bezczynność i przewlekłość Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2009 - 2011 oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1 Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 18 czerwca 2019 r. sygn. akt II FSK 690/19 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 12 grudnia 2018 r. sygn. akt I SAB/Ke 2/18 w sprawie ze skargi J. M. na bezczynność Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego (dalej: naczelnika) w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2009-2011.

1.2 W skardze J. M. wskazał, że w latach 2009 - 2016 dochody skarżącego z działalności gospodarczej, prowadzonej na terenie Niemiec, były podwójnie opodatkowane, wbrew umowie międzynarodowej o unikaniu podwójnego opodatkowania. Przez 8 lat naczelnik uznawał, że jest właściwym miejscowo organem podatkowym w sprawie opodatkowania dochodów uzyskiwanych na terenie Niemiec i egzekwował od skarżącego obowiązek składania zeznań podatkowych i bieżącego płacenia podatku dochodowego od tych dochodów. W kwietniu 2017 r. podpisano niemiecko - polskie porozumienie, które spowodowało obowiązek zwrotu przez naczelnika podatku za cały ww. okres.

Wnioski o stwierdzenie nadpłat podatku dochodowego od osób fizycznych za lata 2009, 2010 i 2011 skarżący złożył 5 listopada 2015 r. Organ nie podważył zasadności tych wniosków, ale załatwił je odmownie z uwagi na toczące się postępowanie w trybie wzajemnego porozumiewania się między polskimi i niemieckimi organami. Wszczęte na skutek złożonych odwołań postępowanie zostało zawieszone do zakończenia postępowania porozumiewawczego. Skarżący nie kwestionował zawieszenia postępowania odwoławczego z powyższego powodu. Nie zgodził się jednak z wydaniem przez organ odwoławczy decyzji za lata 2009, 2010 i 2011 na podstawie art. 233 § 1 Ordynacji podatkowej, zamiast w trybie art. 233 § 2 tej ustawy.