Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 18 listopada 2019 r., sygn. I SA/Gl 446/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Pindel, Sędzia WSA Wojciech Gapiński, Asesor WSA Katarzyna Stuła-Marcela (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Halina Modliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2019 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

1. T.S. (dalej: skarżący) wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach (dalej: organ odwoławczy) z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad 2014 r.

2. Stan sprawy przedstawia się następująco.

2.1. W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej w zakresie prawidłowości rozliczeń z budżetem Państwa podatku od towarów i usług za listopad 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. (dalej: organ I instancji) ustalił, że skarżący:

- zawyżył wysokość podatku naliczonego poprzez odliczenie i wykazanie w złożonych deklaracjach kwot podatku wynikającego z faktur stwierdzających czynności, które nie zostały dokonane, czym naruszył przepis art. 88 ust. 3a pkt 4

lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, ze zm. - dalej: ustawa o VAT),

- zawyżył wysokość podatku należnego poprzez wystawianie faktur dokumentujących czynności, które w rzeczywistości nie zostały dokonane, czym naruszył przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Wobec powyższego organ I instancji określił skarżącemu kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości [...] zł oraz kwotę podatku wynikającego z wystawionych faktur do zapłaty w wysokości [...] zł.

2.2. Od przedmiotowej decyzji skarżący wniósł odwołanie zarzucając w nim naruszenie:

a) przepisów prawa procesowego w postaci przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U z 2019 r. poz. 900, ze zm. - dalej: o.p.), tj. art. 120, 121 § 1, art. 122, 180 § 1, art. 187 § 1, art. 191 oraz art. 194 § 1 i § 3 poprzez nieuwzględnienie w postępowaniu zasad zawartych w przepisach prawa, w szczególności zasady in dubio pro tributario, zasady prowadzenia postępowania w sposób nienaruszający zaufania podatnika do organów podatkowych, oraz niepodjęcie wszelkich działań niezbędnych w celu wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy w postępowaniu podatkowym;