Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 listopada 2019 r., sygn. I SA/Gd 1047/19

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Alicja Stępień, Sędzia WSA Marek Kraus, Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 października 2019 r. sprawy ze skargi W.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w G. z dnia 25 marca 2019 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października 2012 r. do października 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 22 maja 2018 r. wydaną wobec W.K. (dalej: podatnik, skarżący, strona), w przedmiocie podatku od towarów i usług, określił za luty 2013 r. kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 1.532 zł, za pozostałe natomiast miesiące określił zobowiązanie podatkowe: za październik 2012 r. w wysokości 22.087 zł, za listopad 2012 r. w wysokości 8.858 zł, za grudzień 2012 r. w wysokości 29.311 zł, za styczeń 2013 r. w wysokości 4.036 zł, za marzec 2013 r. w wysokości 24.039 zł, za kwiecień 2013 r. w wysokości 106.559 zł, za maj 2013r. w wysokości 65.815 zł, za czerwiec 2013 r. w wysokości 3.822 zł, za lipiec 2013 r. w wysokości 33.551 zł, za sierpień 2013 r. w wysokości 19.090 zł, za wrzesień 2013 r. w wysokości 70.299 zł, za październik 2013 r. w wysokości 605 zł.

Powodem dokonania odmiennego od zadeklarowanego przez podatnika rozliczenia podatku od towarów i usług było zakwestionowanie prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur, w których jako sprzedawcę wskazano A Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością oraz [...] M.Z.. Faktury te nie odzwierciedlały rzeczywistego obrotu gospodarczego, bowiem ich wystawcy nie byli faktycznymi dostawcami towaru i podatnik w ustalonych okolicznościach powinien być tego świadomy. Działając na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej u.p.t.u., organ I instancji stwierdził, iż przedłożone faktury nie stanowiły podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego.