Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 5 listopada 2019 r., sygn. II SA/Bd 667/19

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie sędzia WSA Leszek Tyliński asesor WSA Katarzyna Korycka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Kamila Wesołowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2019 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie zameldowania na pobyt stały oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] listopada 2018 r. uczestniczka postępowania E. W. złożyła do Prezydenta M. B. wniosek o zameldowanie na pobyt stały w lokalu nr [...], ul. [...] S. M. 9b w B., wskazując że mieszka w tym lokalu od wielu lat, gdzie dotychczas realizowała obowiązek meldunkowy zameldowania na pobyt czasowy oraz, że podmiot mający tytuł prawny do lokalu nie zawarł z nią umowy najmu lokalu na piśmie, pomimo że jest jego odpłatnym najemcą.

Decyzją z dnia [...] marca 2019 r. [...] Prezydent M. B., na podstawie art. 27 ust. 1 i art. 31 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1382 ze zm., dalej powoływanej też jako "ustawy o ewidencji ludności" lub "uel"), orzekł o zameldowaniu E. W. na pobyt stały w przedmiotowym lokalu, znajdującym w się budynku położonym na nieruchomości stanowiącej własność Województwa, przekazanej w bezpłatne użytkowanie stronie skarżącej tj. [...]

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że rozstrzygnięcie w sprawie zapadło w związku z brakiem przedstawienia przez E. W. wraz z wnioskiem dokumentów, o których mowa w art. 28 ust. 2 uel, z uwagi na brak zgody dysponenta nieruchomości tj. KPCP w B. na zameldowanie E. W. na pobyt stały w przedmiotowym lokalu. W związku z tym organ, stosownie do art. 31 uel, wydał decyzję w sprawie zameldowania na pobyt stały, poprzedzoną przeprowadzeniem postępowania wyjaśniającego, którego celem było ustalenie, czy występująca z wnioskiem o zameldowanie na pobyt stały spełnia ustawowe przesłanki warunkujące zameldowanie jej na pobyt stały pod wskazanym adresem. Powołując się na zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, m.in. zeznania świadków, partnera E. W. który zamieszkuje z nią w spornym lokalu oraz oględziny przedmiotowego lokalu, organ stwierdził, że dowody te potwierdziły, że od wielu lat sporny lokal stanowi dla E. W. centrum życiowe, gdzie na bieżąco realizuje ona swoje podstawowe czynności mieszkaniowe i socjalno-bytowe. Wskazując na ustalone w sprawie okoliczności faktyczne, rejestracyjny charakter przepisów ewidencyjnych oraz to, że przy realizacji obowiązku meldunkowego istotne jest jedynie "przebywanie", a nie "uprawnienie" do lokalu, organ I instancji stwierdził, że pobyt E. W. w przedmiotowym lokalu ma charakter pobytu stałego i spełnia warunki określone w art. 25 ust. 1 uel.