Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 listopada 2019 r., sygn. II SA/Bk 544/19

Zagospodarowanie przestrzenne; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie asesor sądowy WSA Elżbieta Lemańska,, sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 listopada 2019 r. sprawy ze skargi E. K. i M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] maja 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o ustaleniu warunków zabudowy oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr 359/2016 Prezydent Miasta B. (zwany dalej: "Prezydentem") ustalił, na wniosek P. sp. z o.o. z siedzibą w B. (zwanego dalej: "Inwestorem"), warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu do pięciu budynków mieszkalnych wielorodzinnych wraz z zagospodarowaniem terenu (m.in. dojścia, dojazdy, mury oporowe, ściany oddzielenia przeciwpożarowego) na działkach o nr ew. gr. [...] , [...] i [...] (obręb [...]) położonych przy [...] w B. wraz z niezbędną infrastrukturą techniczną. Postanowieniem z dnia [...] października 2017 r. nr [...]Prezydent wyjaśnił w trybie art. 113 § 2 k.p.a., na wniosek Inwestora, wątpliwości co do treści zapisów zawartych w ww. decyzji, wskazując, że sentencja ww. decyzji dopuszcza możliwość lokalizacji inwestycji w zakresie tożsamym z tą sentencją lub w zakresie mniejszym niż wyznacza sentencja i jednocześnie po spełnieniu wszystkich warunków, wytycznych i wymogów wynikających z tej decyzji, w tym konieczności zgodności takiej inwestycji m.in. z właściwymi przepisami odrębnymi.

Wnioskiem z [...] września 2018 r. M.K. oraz E.K. (tj. właściciele działki graniczącej z nieruchomością objętą inwestycją) wnieśli do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji, ze względu na jej wydanie z rażącym naruszeniem prawa, tj. w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. W uzasadnieniu wniosku wnioskodawcy wskazali, że w sentencji ww. decyzji nieprawidłowo wskazano, że inwestycja polega na budowie zespołu do pięciu budynków mieszkalnych, bowiem musi ona zawierać konkretne dane dotyczące planowanego zamierzenia budowlanego, zaś liczba budynków, którą zamierza wybudować Inwestor jest kluczową kwestią informacyjną, w kontekście art. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2017 r., poz. 1073, ze zm., dalej: "u.p.z.p."). Wskazali oni, że sentencja decyzji ustalającej warunki zabudowy, nie może posługiwać się zwrotem "do" i określać jedynie górną granicę planowanych obiektów, bowiem w takim przypadku nie ma możliwości dokładnego określenia parametrów planowanej zabudowy. Użycie zaś takiego sformułowania w ich ocenie narusza art. 52 ust. 2 pkt 2b w zw. z art. 64 ust. 1 u.p.z.p.