Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 października 2019 r., sygn. I SA/Wr 787/18

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Radom, Sędziowie: sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska (sprawozdawca) sędzia WSA Daria Gawlak - Nowakowska, Protokolant: starszy sekretarz sądowy Barbara Głowaczewska, po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale I w dniu 9 października 2019 r. sprawy ze skargi A sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia za maj 2014 r. kwoty różnicy podatku od towarów i usług do zwrotu na rachunek bankowy I. uchyla zaskarżoną decyzję w całości; II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 2.921 (dwa tysiące dziewięćset dwadzieścia jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie podatkowe przed organami podatkowymi.

1.1. Przedmiotem skargi A sp. z o.o. (dalej: Skarżąca/ Spółka/ Strona) jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we W. (dalej: organ odwoławczy) z dnia [...] maja 2018r. nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. (dalej: organ podatkowy pierwszej instancji) z dnia [...] marca 2017r. nr [...] określającą kwotę podatku od towarów i usług (dalej: VAT) za maj 2014r. do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 0 zł.

1.2. Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że w złożonej w dniu 6 czerwca 2014r. deklaracji VAT-7 za maj 2014r. Spółka wykazała: nabycie towarów i usług pozostałych w kwocie netto 145.887 zł, VAT 33.554 zł; wewnątrzwspólnotową dostawę towarów w wysokości 150.226 zł; kwotę podatku do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 33.554 zł. Wykazane przez Spółkę w ww. deklaracji nabycie dotyczyło oleju rzepakowego, zakupionego od B M.W. z siedzibą w W. na podstawie faktur z dnia [...] maja 2014r. nr [...] i [...] . Nabyty na podstawie ww. faktur VAT olej rzepakowy był przedmiotem wykazanej w deklaracji wewnątrzwspólnotowej dostawy na rzecz czeskiego kontrahenta - firmy C s.r.o. z siedzibą w N., Cesky Tesin (Republika Czeska) udokumentowanej fakturami z dnia [...] maja 2014r. nr [...] i [...]. W oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy organ podatkowy pierwszej instancji uznał, że faktury wystawione przez B M.W. nie dokumentują rzeczywistych transakcji na podstawie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.; dalej: ustawa o VAT). Podkreślono, że zarówno firma kontrahenta jak i Skarżąca rozpoczęły działalność gospodarczą w 2014r., nie posiadały gospodarczego potencjału do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie hurtowego obrotu olejem rzepakowym. Skarżąca nie posiadała zbiorników do magazynowania oleju w dużych ilościach, środków transportu do przewozu oleju, czy tez pracowników do bezpośredniej obsługi sprzedaży oleju. Kontrahent nie zatrudniał pracowników i nie posiadała samochodów do przewożenia oleju rzepakowego. Nie posiadał magazynu do przechowywania oleju rzepakowego wynajmował zbiornik magazynowy 200 m3 w C. celem składowania oleju rzepakowego oraz usługi przeładowania tego oleju do i ze zbiornika. Wskazano, ze olej rzepakowy był przedmiotem transakcji zawartej jednego dnia. Zdaniem organu podatkowego pierwszej instancji wątpliwości budziły kontakty handlowe M. W. z Firmą D sp. z o.o. oraz firmą E sp. z o.o. Zwrócono uwagę na brak możliwości kontaktu z tą firmą i kontroli podatkowej.