Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 października 2019 r., sygn. II SA/Po 332/19

Ewidencja ludności

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2019 r. sprawy ze skargi C. I. na decyzję Wojewody z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wymeldowania uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] lutego 2018 r. nr [...] Wojewoda, po rozpatrzeniu odwołania P. W. od decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] października 2018 r. nr [...] w sprawie wymeldowania P. W. z pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. [...] w [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm. - k.p.a.) w zw. z art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1382 ze zm. - u.e.l.), uchylił zaskarżoną decyzję i odmówił wymeldowania P. W. z pobytu stałego w ww. lokalu.

Decyzję wydano w następujących okolicznościach.

Prezydent [...] wszczął postępowanie w sprawie wymeldowania P. W. na wniosek najemcy mieszkania C. I. z [...] lipca 2018r. Wskazał on, że 3 tygodnie wcześniej lokal został zaplombowany przez Miejski Zakład Budynków Komunalnych w [...] (MZBK) i od tego czasu P. W. w nim nie przebywa.

Po przeprowadzonym postępowaniu P. L. ww. decyzją z [...] października 2018 r. wymeldował P. W. z tegoż lokalu, uznając, że opuściła go ona trwale i dobrowolnie.

P. W. wniosła odwołanie od powyższej decyzji.

Organ odwoławczy uznał, że zaskarżoną decyzję wydano z naruszeniem art. 35 u.e.l. i dlatego uchylił tę decyzję i odmówił wymeldowania P. W.. Wojewoda przytoczył ww. przepis i wyjaśnił, że w jego świetle opuszczenie miejsca stałego pobytu winno być rozumiane jako zaniechanie posiadania lokalu będącego dotychczasowym miejscem stałego pobytu oraz dobrowolne wyprowadzenie się do innego mieszkania. Konieczne jest przy tym, aby fizycznemu przebywaniu osoby w innym miejscu towarzyszyła wola opuszczenia dotychczasowego miejsca pobytu oraz zamiar stałego związania się z tym innym miejscem, urządzenia w nim swego trwałego centrum życiowego. Dla oceny zamiaru istotne znaczenie ma natomiast to, czy okoliczności faktyczne potwierdzają wolę osoby, czy też pozostają z nią sprzeczne.