Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 października 2019 r., sygn. I SA/Po 548/19

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od sierpnia do grudnia 2014 roku oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2019 r., nr [...], [...], określił M. K. (dalej jako: "podatnik" lub "skarżący") w przedmiocie podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za miesiące od sierpnia do października 2014 r. oraz zobowiązanie podatkowe za listopad i grudzień 2014 r.

W motywach rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że podatnik w 2014 r. prowadził działalność gospodarczą pod firmą [...] M. K. w zakresie usług transportowych i spedycyjnych. Paliwa do świadczenia usług transportowych nabywał na stacjach paliw [...], [...] oraz u innych podmiotów, m.in. od firmy [...] P. P.. Organ I instancji - opierając się na ustaleniach wynikających z decyzji Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w [...] z dnia [...] czerwca 2017 r. wydanej dla spadkobierców P. P. (zmarłego w dniu [...] lutego 2016 r.), mocą której określono P. P. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2014 r. oraz na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm. - w skrócie: "ustawa o PTU") podatek do zapłaty za ten sam okres - stwierdził, że działalność P. P. w 2014 r. polegała na wprowadzaniu do obiegu gospodarczego "pustych faktur", które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych. W związku z tym organ I instancji uznał, że P. P. nie dokonał na rzecz podatnika w 2014 r. sprzedaży oleju napędowego wykazanej w 12 fakturach na łączną kwotę [...]zł netto i podatek VAT [...] zł. Podkreślono, że wystawiona faktura, która nie dokumentuje rzeczywistej sprzedaży pomiędzy wskazanymi w niej kontrahentami, nie może wywołać żadnych skutków podatkowych w przedmiocie odliczenia podatku naliczonego z niej wynikającego. W tym zakresie księgi podatkowe (rejestry nabyć VAT) organ I instancji uznał za nierzetelne.