Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 17 października 2019 r., sygn. I SA/Po 271/19

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert (spr.) Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: starszy sekretarz sądowy Agata Pasternak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 października 2019 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2014 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...], nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz strony skarżącej kwotę [...] zł ([...] sześć złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] marca 2019 r. [...] S.A. w [...] wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta [...] z [...] lipca 2018 r. nr [...], określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za rok 2014.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle stanu faktycznego sprawy, w której spółka w dniu [...] stycznia 2014 r. złożyła w Urzędzie Miasta [...] deklarację na podatek od nieruchomości za rok 2014, w której zadeklarowała jako posiadacz zależny grunty o powierzchni [...]m2. Organ podatkowy biorąc pod uwagę, że spółka będąc właścicielem położonych na terenie gminy [...] wiat przystankowych (wyposażonych w kasetony i inne urządzenia reklamowe) oraz nośników reklamowych, nie zadeklarowała ich do opodatkowania, wezwał ją do złożenia korekty deklaracji. Pomimo wezwania, skarżąca żądanej korekty deklaracji nie złożyła. Powołując się na przepisy art. 2 ust. 1 pkt 3, art. 1a ust. 1 pkt 2 wyjaśniła natomiast, że tablice reklamowe (nośniki reklamowe) nie stanowią przedmiotów opodatkowania podatkiem od nieruchomości, gdyż nie są trwale związane z gruntem, o czym świadczy ich konstrukcja oraz sposób mocowania do podłoża. Ponadto [...] grudnia 2014 r. spółka zawarła z zewnętrznym podmiotem umowę przeniesienia własności nośników reklamowych i od tego dnia nie jest ich właścicielem. W kwestii wiat przystankowych spółka wskazała, że korzysta ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 2 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. nr 95 poz. 613 ze zm.; dalej: "u.p.o.l."). Są to obiekty i urządzenia obsługi uczestników ruchu, a panele reklamowe montowane w obrębie tych wiat, same w sobie nie stanowią budowli, gdyż są to urządzenia techniczne. W kwestii gruntów spółka wyjaśniła, że grunt: przy ul. [...] był w jej posiadaniu do końca 2012 r. (po tym czasie umowa wygasła); przy ul. [...] był w jej posiadaniu od 2012 do 2016 r. (na podstawie umowy najmu); przy ul. [...] był w jej posiadaniu od 2012 do [...] lipca 2016 r. (na podstawie umowy najmu).